دوره 1403، شماره 1 - ( بهار 1403 1403 ) جلد 1403 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1397.86

Mendeley

Zotero

RefWorks

abbasi N. Synthesis of Dendrimer (nanopolymer) and use as drug delivery silibinin from Silybum Marianum Assesment of Neurotrophic and angiogenic Effects of Silibinin on Olfactory Ensheathing Cells (OECs) of rat in Normal and high glucose conditions. Journal title 2024; 1403 (1)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2940-fa.html

عباسی ناصر. سنتزنانوذرات پلیمری به عنوان حامل سیلیبینین (Silibinin)استخراج شده از گیاه خار مریم(Silybum marianum) و بررسی اثرات نوروتروفیک و آنژیوژنیک بر روی سلول های غلاف کننده بویایی(OEC) موش صحرایی در شرایط گلوکز نرمال و بالا. عنوان نشریه. 1403; 1403 (1)

URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2940-fa.html

سنتزنانوذرات پلیمری به عنوان حامل سیلیبینین (Silibinin)استخراج شده از گیاه خار مریم(Silybum marianum) و بررسی اثرات نوروتروفیک و آنژیوژنیک بر روی سلول های غلاف کننده بویایی(OEC) موش صحرایی در شرایط گلوکز نرمال و بالا

ناصر عباسی

مرکز تحقیقات زیست فناوری و گیاهان دارویی

چکیده: (11 مشاهده)

خلاصه ضرورت اجرای طرح:

تکنیک های مختلفی در زمینه انتقال دارو انجام گرفته است وامروزه نانو فناوری که از ترکیب علومی چون شیمی، زیست شناسی و فیزیک در مقیاس نانو حاصل می شود به سرعت در زمینه زیست پزشکی در حال توسعه است. این تکنولوژی قدرتمند در زمینه درمان سرطان، نتایج بسیار خوبی داشته و به خاطر سرعت زیاد در توسعه ابزارهای نانو که بدین منظور به اندازه کافی کوچک هستند، پیشرفت های بسیار سریعی داشته است. از جمله ای کارهای انجام شده برای انتقال دارو سنتز نانو ذرات فلزی و پلیمری می باشد که در سالهای اخیر پیشرفت های خوبی نشان داده است. با سیستم های درمانی سنتی عملا هیچ کنترلی بر روی زمان، مکان و سرعت آزاد سازی دارو وجود ندارد، علاوه بر این غلظت دارو مرتباً در خون در حال تغییر می باشد و ممکن است از گستره درمانی فراتر برود و کارایی کمتر و عوارض جانبی بیشتر را موجب گردد. طراحی سیستم های دارورسانی نوین تا حدی از این مشکلات می کاهد. با استفاده از این سیستم ها قادر خواهیم بود سرعت، زمان و مکان آزاد سازی دارو را تحت کنترل در آورده و تعیین کنیم. علاوه بر این بیشتر سیستم های دارویی اثری که از خود نشان می دهند تنها در محل هدف نیست بلکه در محل های دیگر نیز موثرند، این امر نتیجه نامطلوبی را برای پتانسیل درمان به همراه خواهد داشت. بنابراین سیستم های انتقال دهنده دارو که قابلیت انتخاب پذیری داشته و بتواند بافت ویژه ای را مورد هدف قرار دهند اهمیت پیدا می کند
25% انسانهاازسن 65 سالگیوبالاترازبیماریهایمخربعصبیمانندپارکینسونوآلزایمر رنجمیبرند. بیماریهایمخربعصبیبیشاز 10 میلیونانسانرادرایالاتمتحدهدرگیرنمودهوسالانه هزینهایبیشاز 150 میلیوندلاربراقتصاداعمالمیکند(1). در ایران نیز پس از جنگتحمیلیتعدادافراددارایضایعهنخاعیافزایشیافتهوسالانهدراثرتصادفاتوحوادثتعداداین بیمارانروبهافزایشمیباشد(20).
بر اساس مطالعات ، یکی از دلایل مسئول اثر حفاظت عصبی سلول های OEC ترشح فاکتورهای نوروتروفیک است(10). سلول هایOEC قادرند فاکتورهایGDNF, BDNF, GGF2,NT-4/5, FGF,VEGF,CNTF,NGF و نوروتورین همچنین رسپتورهای آنها را بیان نمایند(11). اثبات شده است که این فاکتورهای نوروتروفیک سبب افزایش جوانه زدن و رژنراسیون آکسونهای عصبی مرکزی می گردند. آکسون های حسی صعودی آسیب دیده به خوبی به فاکتورهایNGF و BDNFو نوروتروفین(NT-3) پاسخ می دهند . NGF دارای اثرات زیادی مانند خاصیت آنتی اکسیدانی(12) ,ضد آپوپتوز (13)و حفاظت نورونی می باشد.
عصاره دانه ی خشک گیاه دارویی خار مریم( نام علمی Silybum Marianumو نام Milk Thistle)دارای ا الی 4 درصد سیلی مارین است(14). سیلیبین عمده ترین (80-70 درصد) و فعال ترین ترکیب سیلیمارین است (15)و گفته شده است که دارای اثرات نوروپروتکتیو (Neuroprotective), ضد سرطانی , آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی است(16) .مطالعات گذشته گزارش دادند که سیلیبین توانایی نوروپروتکتیو در آسیب مغزی ناشی از رپرفیوژن ایسکمی مغزی,دیابت, اختلال حافظه ناشی از پپتید آمیلوئید β-25-35, نوروتوکسیتی ناشی از MPP+ از طریق بهبود استرس اکسیداتیو و آبشار التهابی دارد(17, 18)

بنابراین نخستین چالش در درمان موارد فوق رساندن دارو به بافتمورد نظر و سلول ها بدون آسیب رساندن به بافتهای سالم میباشد. سیستمهای انتقال دارو با دو مکانیسم فعال و غیرفعال قادر به رساندن دارو به بافت های بیمار میباشند. به این ترتیب این سیستمها دارو را به سلولهای هدف هدایت میکنند و باعث آزاد شدن داروی بیشتری در این سلولها میگردند. خواص پلیمری که به عنوان حامل استفاده میشود نیز حائز اهمیت است؛ این پلیمر باید زیست سازگار باشد. مانند پلیمره ای که از مواد زیست گار با بدن می باشند از قبیل سیتریک، گلیسرول و اولئیک سنتز می شوند هر چند پیشرفت های علمی اخیر موفق به تولید تعداد زیادی از حامل های دارو شده است ولی اکثریت آنها در محیط ژ محیطهای بیولوژیکی، پایداری پایین، گزینشپذیری کم و ایجاد سمیت برای بافتهای سالم با مشکل مواجهاندبنابراین طراحی و وتولید سیستم های انتقال دهنده دارو که قابلیت انتفال دارو و انتخاب پذیری داشته و بتواند بافت ویژه ای را هدف قرار دهند در این زمینه بسیار ضروری می باشد.که امروزه در زمینه انتقال دارو پیشرفت های در حال انجام است که نیازمند تلاش و کوشش بیشتر است (5-1).
درنتیجه با طرح فوق می توان در جهت بهبود و درمان سلول های غلاف کننده بویایی اثر بخشی یسشتری داشته باشد. وبیشتر براساس موارد موثر گیاه خار مریم استفاده کرد. بنابراین نانوفناوری مورد توجه بیشتری قرار گرفت.حامل های دارو دارای اندازه ای بین nm200 -10 هستند که از این ذرات می توان به میسل های پلیمری، دندریمرها و ویزیکولها اشاره کرد که در ادامه به توضیح در مورد دندریمرها ( درخت سان ها) و ویژگی های این سیستم خواهیم پرداخت.

واژه‌های کلیدی: سیلیبینین، نانوپلیمر، سلولهای غلاف کننده بویایی

نوع مطالعه: آزمایشگاهی | موضوع پروپزال: عمومي
دریافت: 1403/9/28 | پذیرش: 1403/3/10 | انتشار: 1403/3/10

ارسال پیام به مجری اصلی

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.