دسترسی به آب سالم و بهداشتی معیار ارتقای سلامتی وموثرترین عامل پیشگیری از بیماری ها و رفع مشکلات ناشی ازآب غیر بهداشتی است.آب سالم آبی است که عوامل بیماری زا، مواد شیمیایی زیان آور مواد آلی و معدنی،طعم، رنگ وبوی خاصی نداشته باشد.یکی ازمسائل مهم در آلودگی آب، وجود فلزات سنگین موجود در آن می باشد چنانچه میزان این چند عنصر در آب از حد مجاز بالاتر باشد مشکلات بهداشتی ایجاد خواهد کرد.
فلزات سنگین درآب آشامیدنی می توانند اثرات مخربی بر سلامت انسان داشته باشد از جمله این اثرات کاهش رشد اندام ها، سرطان، اختلال در سیستم عصبی بدن، اختلال در سیستم دفاعی بدن می باشد. در موارد حاد می تواند خطر مرگ را به همراه داشته باشد. از جمله این فلزات می توان به عناصر مس، آلومینیوم،آهن، ومنگنز اشاره نمود.وجود مس درآب به مقدار بالا باعث ایجاد بیماری هایی از قبیل کم خونی ، تغییرات در استخوان ها، افزایش کلسترول و سبز رنگ شدن موی در بدن و گاهی منجر به مرگ خواهد شد و مقادیر زیاد آن در بدن باعث ایجاد حالت تهوع استفراغ واسهال می شود.
وجود آلومینیوم در آب به مقدار بالا موجب بیماری آلزایمر می شود. سازمان بهداشت جهانی، میزان مجاز آلومینیوم در آب های آشامیدنی را در حدود mg/lit2/0توصیهکرده است چرا که مشکلات در طعم وبوی آب ایجاد می شود.
آهن ومنگنز نیز به علت وجود فراوان در پوسته زمین به راحتی وارد منابع آب زیر زمینی می شوند. وجود این دو عنصر حتی در غلظت پایین باعث مشکلات زیبایی شناختی و بهره برداری می شوند به طوری که اگر میزان این دو عنصر به بیش از mg/lit3/0 برسد آثارنامطلوبی مانند مزه نا مطلوب،قرمز شدن رنگ آب و ایجاد لکه روی وسایل و البسه، تجمع رسوبات در لوله های آب،رشد باکتری کرنوتریکس و سایر باکتری های آهن در شبکه آب و بوی نا مطلوب ناشی از لکه های قهوه ای تیره ناشی از منگنز ایجاد می کنند. بنابراین شناسایی و سنجش این چهار عنصر از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از آن جایی که میزان این چهار عنصر در سیستم شبکه آبرسانی شهر ایلام اندازه گیری نشده است لذا سعی بر این است که با سنجش یا اندازه گیری مس، آلومینیوم، آهن ومنگنز موجود در منابع آب آشامیدنی و شبکه توزیع آب شهر ایلام ومقایسه ی آن با استاندارد، راهکار های مناسبجهت کاهش غلظت عناصر مذکور وتخفیف آثار سوء آن ها ارائه گردد.
نوع مطالعه:
آزمایشگاهی |
موضوع پروپزال:
بهداشت و پرستاری دریافت: 1393/7/28 | پذیرش: 1393/9/29 | انتشار: 1400/1/20