Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

چکیده فارسی:
پرستاران به عنوان بزرگ ترین و وسیع ترین ارائه دهندگان خدمات بهداشتی درمانی، هفتاد درصد گروه سلامت و درمان را تشکیل می دهند. امروزه، پرستاری به سوی حرفه ای شدن پیش می رود و یکی از مهم ترین ارکان  حرفه ی پرستاری، مسائل اخلاقی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در واقع هدف نهایی و اصلی حرفه ی پرستاری تامین بهبودی انسان ها است و تحقق این امر تنها از طریق مراقبت های علمی و اخلاقی ، ارتباط صحیح با مددجو و همکاران امکان پذیر است.
اخلاق به عنوان معیاری برای سنجش رفتار صحیح و غلط می باشد.  عملکرد اخلاقی پرستاران نقش مهمی در رابطه با کیفیت مراقبت ارائه شده، بهبود بیماران و دستیابی به اهداف سلامتی دارد، در نتیجه توجه به بعد هوش اخلاقی در پرستاران به عنوان یک راهنمای اخلاقی برای عملکرد آنها  اهمیت خاصی دارد. هوش اخلاقی به معنای تشخیص امور درست و غلط است و دارای ابعـاد درستکاری، مسئولیت، دلسـوزی و بخشـش می باشـد.
از طرفی با پیشرفت علم و تکنولوژی مراقبت از بیماران پیچیده تر شده است، بنابراین پرستاران با مشکلات اخلاقی و چالش های زیادی مانند شروع احیای قلبی و پایان دادن به درمان های حمایتی و رد درمان توسط بیماران روبرو می شوند. به همین دلیل آن ها باید با اتخاذ تصمیمات مناسب کشمکش بین ارزش های خود، حرفه و ارزش های بیماران را حل کنند. اما شواهد حاکی از آن است که اغلب پرستاران در فرایند تصمیم گیری نقش کمتری دارند که یکی از دلایل آن می تواند کمبود استدلال اخلاقی باشد. استدلال اخلاقی قضاوت هایی هستند که افراد برای تعیین درستی یا نادرستی یک موضوع به کار می برند. به عبارت دیگر، استدلال اخلاقی توانایی فرد در انتخاب یک راه حل از میان چندین راه حل برای مقابله با معضل اخلاقی و ارائه یک دلیل مناسب با توجه به دانش و وجدان فرد است.
اخیراً پرستاری به صورت مراقبت، دلسوزی، شایستگی، ارتباط، جرأت، شجاعت و تعهد معرفی شده است. شایستگی بالینی، جوهره حرفه پرستاری و تلفیقی از مهارت های فنی و ارتباطی، دانش، نگرش، ارزش ها و توانایی ها است که زیر بنای عملکرد مؤثر و برتر در سطح یک موقعیت بالینی را تشکیل می دهد .
 با توجه به اهمیت مسائل اخلاقی در مراقبت های پرستاری می توان گفت توجه، دقت و رعایت مسائل اخلاقی موجب ارائه مراقبت های بهتر و اصولی در بیماران و بهبود خدمات پرستاری است. از آنجا که شایستگی بالینی پرستاران شاغل  به عنوان دغدغه اصلی نظام های ارائه دهنده مراقبت و تمرکز اصلی آنها محسوب می شود، از حیطه های نیازمند ارتقا است. از جهتی دیگر پرستاران با داشتن هوش اخلاقی و عملکرد اخلاقی مناسب می توانند با سالم و بهینه سازی عملکرد بیمارستان ها، موقعیت و جایگاه آن ها را تضمین کنند و در برقراری ارتباط با سایر همکاران و بیماران به طور موثر عمل نمایند. بنابراین با توجه به آنچه که گفته شد، در این پژوهش به بررسی رابطه هوش اخلاقی، استدلال اخلاقی و شایستگی بالینی پرستاران پرداخته می شود.
 

واژه‌های کلیدی: شایستگی بالینی، هوش اخلاقی، استدلال اخلاقی

     

ارسال نظر درباره این پروپزال : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---