دوره 1، شماره 2 - ( تابستان 97 1397 )
جلد 1 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1396.035
گروه آموزشی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (2255 مشاهده)
وجود فلزات سنگین در مواد غذایی در غلظت بالا خطرات جدی برای سلامتی انسان از جمله نارسایی کلیوی، علائم مسمومیت مزمن، آسیب های کبدی و غیره را به دنبال دارد. بنابراین تعیین مقادیر این فلزات در مواد غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا در مطالعه ی حاضر مقادیر سرب به عنوان یک فلز سنگین در مواد غذایی پر مصرف شهر ایلام در سال 97-1396 مورد ارزیابی قرار گرفته است.
مواد و روش: نمونه ها مواد غذایی شامل سبزیجات، مرغ، ماهی، میگو، صیفی جات و برنج از 3 مرکز پر فروش عرضه ی مواد غذایی در سطح شهر ایلام به صورت تصادفی جمع آوری شدند و پس از آماده سازی نمونه ها مقدار سرب با بهره گیری از تکنیک هضم مرطوب و دستگاه طیف سنج جذب اتمی (AAS) اندازه گیری شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با استاندارد ملی ایران (ISIRI)، کمیته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانیWHO) ) مقایسه گردید.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در تمامی نمونه ها میانگین غلظت سرب، با توجه به استاندارد ملی ایران بالاتر از محدوده استاندارد می باشد اما با توجه به استاندارد کمیته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانی WHO)) میانگین غلظت سرب در تمامی نمونه ها به جز سبزیجات مصرفی مورد مطالعه بالاتر از میزان مجاز می باشد. در سبزیجات مصرفی نمونه برگ تربچه با مقدار 65/2 میکروگرم بر گرم، در محصولات گوشتی نمونه میگو با مقدار 64/3 میکروگرم بر گرم، در صیفی جات مصرفی نمونه سیب زمینی با مقدار 58/3 میکروگرم بر گرم و در برنج مصرفی برند عنبر بو با مقدار 16/2 میکروگرم بر گرم بیشترین غلظت سرب را در هر گروه به خود اختصاص داده اند.
نتیجه گیری: این نتایج بالاترین میانگین غلظت سرب را برای نمونه های میگو و کمترین میانگین غلظت سرب را برای نمونه های برنج با برند محسن و نمونه های سبزیجات، نمونه تربچه نشان داده است. مطالعات بیشتری نیاز است تا منبع ورود سرب به مواد غذایی مشخص شود و اقدامات مورد نیاز جهت کاهش فلزات سنگین صورت گیرد.
مواد و روش: نمونه ها مواد غذایی شامل سبزیجات، مرغ، ماهی، میگو، صیفی جات و برنج از 3 مرکز پر فروش عرضه ی مواد غذایی در سطح شهر ایلام به صورت تصادفی جمع آوری شدند و پس از آماده سازی نمونه ها مقدار سرب با بهره گیری از تکنیک هضم مرطوب و دستگاه طیف سنج جذب اتمی (AAS) اندازه گیری شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با استاندارد ملی ایران (ISIRI)، کمیته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانیWHO) ) مقایسه گردید.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در تمامی نمونه ها میانگین غلظت سرب، با توجه به استاندارد ملی ایران بالاتر از محدوده استاندارد می باشد اما با توجه به استاندارد کمیته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانی WHO)) میانگین غلظت سرب در تمامی نمونه ها به جز سبزیجات مصرفی مورد مطالعه بالاتر از میزان مجاز می باشد. در سبزیجات مصرفی نمونه برگ تربچه با مقدار 65/2 میکروگرم بر گرم، در محصولات گوشتی نمونه میگو با مقدار 64/3 میکروگرم بر گرم، در صیفی جات مصرفی نمونه سیب زمینی با مقدار 58/3 میکروگرم بر گرم و در برنج مصرفی برند عنبر بو با مقدار 16/2 میکروگرم بر گرم بیشترین غلظت سرب را در هر گروه به خود اختصاص داده اند.
نتیجه گیری: این نتایج بالاترین میانگین غلظت سرب را برای نمونه های میگو و کمترین میانگین غلظت سرب را برای نمونه های برنج با برند محسن و نمونه های سبزیجات، نمونه تربچه نشان داده است. مطالعات بیشتری نیاز است تا منبع ورود سرب به مواد غذایی مشخص شود و اقدامات مورد نیاز جهت کاهش فلزات سنگین صورت گیرد.
نوع مطالعه: مقطعی (Cross sectional) |
موضوع پروپزال:
عمومي
دریافت: 1397/5/7 | پذیرش: 1397/7/7 | انتشار: 1397/7/23
دریافت: 1397/5/7 | پذیرش: 1397/7/7 | انتشار: 1397/7/23
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |