محقق اصلی مریم اسدی نژاد، همکار اصلی بهروز صادقی کلانی، همکار اصلی یاسمن زینی وند، همکار اصلی سعید خشنود،
دوره ۱۴۰۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
سودوموناس آئروژینوزا به‌عنوان یک باسیل گرم منفی ، یک پاتوژن فرصت‌طلب مهم انسانی است که باعث عفونت‌های شدید در بیماران مبتلا به سوختگی، زخم‌های شدید، ذات الریه و بیماران بدحالی که نیاز به لوله‌گذاری (پنومونی مرتبط با ونتیلاتور) یا سوندگذاری (عفونت‌های مجاری ادراری) دارند می شود.
میزان مقاومت سودوموناس آئروژینوزا در بسیاری از نقاط جهان در حال افزایش است. مطالعات اخیر حضور گسترده سویه های پرخطر مقاوم به دارو (XDR) را در محیط های مراقبت های بهداشتی گزارش کرده اند. چندین استراتژی در حال پیشرفت برای کنترل و درمان سودوموناس آئروژینوزا ، از جمله ایمونوتراپی، فاژ درمانی، و واکسیناسیون در حال بررسی هستند.
واکسیناسیون احتمالا بهترین استراتژی برای غلبه بر عوارض مرتبط با درمان با سودوموناس آئروژینوزا (MDR)است. چندین واکسن علیه سودوموناس آئروژینوزا وارد آزمایش‌های بالینی شده‌اند، اما هیچ‌یک برای استفاده انسانی تأیید نشده‌اند. تحقیقات در مورد ساخت واکسن در طول سالها پیشرفت کرده است.
با این حال، بسیاری از روش‌های جدید مانند واکسن‌های مبتنی بر پپتید و واکسن‌های DNA فرصت‌های امیدوارکننده‌ای را برای توسعه واکسن های مقیاس پذیر و سریع نشان دادند.با این وجود، واکسن‌های مبتنی بر پپتید شاخص ایمنی‌زایی پایینی را نشان دادند، در حالی که pDNA خطر جهش‌زایی را در هنگام استفاده در واکسن‌های DNA نشان داد. با این حال، واکسن‌های mRNA مؤثرتر از واکسن‌های DNA هستند، زیرا مشخص شد که واکسن‌های mRNA به طور بالقوه می‌توانند نگرانی‌های ایمنی و کارایی را برطرف کنند .
واکسن های mRNA را می توان به روشی بدون سلول تولید کرد که امکان تولید سریع، مقیاس پذیر و مقرون به صرفه را فراهم می کند. علاوه بر این، یک واکسن mRNA می‌تواند چندین آنتی‌ژن را رمزگذاری کند و پاسخ ایمنی را در برابر پاتوژن‌ها تقویت کند. در این باکتری پروتئین های سطحی مهم و حیاتی برای اتصال و ورود به سلول ها وجود دارد که می توانند اهداف مناسبی برای طراحی واکسن mRNA موثر باشند.از جمله این پروتئین ها OprF، OprI، FliC، FliD، PilA است. بنابراین هدف از این مطالعه طراحی یک mRNA واکسن چند اپی توپی بر علیه پروتئین های سطحی باکتری سودوموناس آئروژینوزا است.
