Technology and Research Information System

---

خلاصه ضرورت اجرای طرح: دیابت نوع یک نوع بیماری مزمن می باشد که برای نوجوانان و خانواده های آنها مشکلات زیادی را ایجاد می کند(1). به طوری که این بیماری در به عنوان یک مشکل جدی سلامت در جهان تلقی شده و از هر 300 تا 400 نوجوان یک نفر به دیابت نوع یک مبتلا می باشد(2, 3). این نوع دیابت کلیه ارگان های بدن، سبک زندگی، شخصیت و عاطفه کودک و خانواده ها را تحت تاثیر قرار می دهد(4). عدم کنترل دیابت عوارض شدید عروقی شدید را ایجاد می کند(1) و به کارگیری روش های درمانی مناسب در جهت کنترل بیماری و جلوگیری یا به تعویق انداختن عوارض آن ضروری می باشد(5, 6). مطالعات مختلف نشان داده است که کنترل عوارض انتروپومتریک و متابولیک از جمله وزن بدن، فشار خون، قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله و پروفایل لیپیدی نقش مهمی در کنترل دیابت ایفا می کند(7). رفتارهای بهداشتی و غیر بهداشتی در بزرگسالان با نوجوانان متفاوت بوده و به همین دلیل شناخت ساختار و دیدگاه ذهنی نوجوانان در عمل به یک سبک زندگی خاص، به کارکنان بهداشتی فرصت خواهد داد که علاوه بر امکان ارزیابی سبک زندگی به شکل دقیق و مبتنی بر جوهره اصلی آن، رهیافت های پیشگیری نوین و بدیع متاسب را تدوین نمایند، توانمندی نوجوانان را ارتقاء بخشیده و ایشان را اصلاح نمایند(8). در واقع در دوران نوجوانی ممکن است بسیاری از رفتارهای خود مراقبتی به دلیل هراس از تفاوت با همسالان و طرد شدن با آنها انجام نشود(9). به طوری که کودکان دیابتی در اوایل دوران نوجوانی با تغییرات هورمونی و مقاومت طبیغعی بدن به انسولین روبرو می باشند. از طرفی داشتن حس استقلال طلبی، گرایش به همسالات و مخالفت با والددین ممکن است موجب عدم رعایت دقیق رژیم غذایی دیابتی گردد(10). احتمال می رود این عوامل موجب شود که نوجوانان مبتلا به دیابت بیشتر دچار عوارض این بیماری شده و میزان HbA1C در آنها بالا می باشد(3).
اهداف طرح: تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله و کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع یک
3- خلاصه روش اجرای طرح: مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده با داشتن گروه آزمون و کنترل می باشد که در سال 1396 و بر روی بیماران مبتلا به دیابت نوع یک شهر ایلام انجام خواهد شد. حجم نمونه طبق فرمول حجم نمونه 80 نفر انتخاب می شود که به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل(هر گروه 40نفر) قرار داده می شوند. بدین ترتیب نمونه ها به صورت تصادفی از طریق برداشتن گوی زوج و یا فرد داخل کیسه به دو گروه 40 نفره تقسیم می شوند. بدین صورت که اگر نمونه گوی زوج را بردارد در گروه آزمون و اگر گوی فرد را بردارد در گروه کنترل قرار داده می شود. جهت پنهان سازی تخصیص تصادفی از کمک پژوهشگر استفاده می شود. بدین ترتیب که قرار گیری نمونه ها در گروه مداخله یا شاهد در فرم مشخصات فردی و سوابق بیماری توسط کمک پژوهشگر ثبت می شود(11).

---

Backgrond Information: Aging accompanies with deficiencies in different organs of the body. The most important organ that subjected to different problems in elderly age is the genitourinary system. Studies show that urinary incontinence exerts a great influence on physical, social, emotional and psychological activities of the patients; because this illness is considered embarrassing by patients which results in isolation from the society, self-esteem and life quality reduction. From among the mentioned therapeutic interventions, conservative interventions, especially interventions about life style and physical and behavioral interventions are highly recommended for urinary incontinence treatment that can be used in a self-care manner for the aged suffering from urinary incontinence.
 
Purpose: The current study was conducted in order to assess the effect of self-care training program on self-esteem and urinary incontinence in elderly men dwelling in Ilam and Sanandaj Nursing Homes in 2017 .
 
Subject population & method: The present study is a semi-experimental research. The sample consisted of 61 elderly men who suffered from urinary incontinence and dwelt in the rehabilitation and maintenance centers of two cities in the west of Iran. Samples were selected based on an available sample selection method and randomly divided in test and control groups. Data collection tools included Rosenberg Self-Esteem Scale Questionnaire (RSES), Questionnaire for Urinary Incontinence Diagnosis (QUID), International Consultation on Incontinence Questionnaire - Short Form (ICIQ-SF), and a demographic information form. Data were analyzed by SPSS 18 software.
 
Findings: The results of QUID and ICIQ questionnaires indicated that there was a significant difference between two groups after the intervention (P <0.001). Also, there was a significant difference between the mean scores of self-esteem in the experimental group compared to the control group after intervention (P <0.001).
 
Conclusion: The results of current study indicated that samples in the experimental group had a significant improvement in control of incontinence and self-esteem compared to the control group. The training and application of these interventions by nurses of the elderly men can be useful in improving the urinary incontinence, quality of life and self-esteem in elderly men dwelling in nursing homes. 

---

in the elderly. The aim of this study is to determine the effect of Orem’s self-care program on the adherence
to treatment among the elderly with type II diabetes.
Method: This study was a quasi-experimental intervention with control group which was done on 66
patients with type II diabetes. Data collection tools was a four-section questionnaire including demographic
information, examining self-care activities, examining adherence to treatment and in the fourth section
examining and recognizing Orem. Before the pretest administration, the educational intervention was
done for the experiment group and one week and one month after the intervention, the questionnaire was
completed by two groups. In this study data were analyzed using SPSS v.20.
Findings: the effect of intervention program was significant at the level of 5%. There was a significant
difference between the average score of pretest adherence to treatment among the elderly one week and one
month after the intervention (p=000). The comparison of mean scores showed that the score of adherence to
treatment is significantly better in one month after the intervention compared to one week after, and better
in one-week after compared to the pretest (p=000).
Conclusion: the present study shows that nurses can employ Orem’s self-care program and play an important
role in the adherence of patients with type II diabetes to their treatment.

---

سترش ویروس کروناویروس جدید، با نام علمی SARS-Cov-2، بیماری تنفسی بالقوه تهدیدآمیز برای زندگی، منجر به ایجاد مشکل بزرگ بهداشت عمومی و تهدیدی بر سلامت میلیون ها انسان در جهان شده است. سازمان بهداشت جهانی در تاریخ 11 ژانویه 2019 با انتشار بیانیه ای، شیوع کروناویروس جدید را ششمین عامل وضعیت اضطراری بهداشت عمومی در سرتاسر جهان اعلام نمود.. بررسی های اولیه نشان داده است که افراد مبتلا به بیماریهای زمینه ای در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض و مرگ ومیر ناشی از بیماری می باشند. مطالعات انجام یافته در ایران نشان می دهد که مرگ ومیر در افراد بالای 50 سال میزان بالاتری دارد. بنابراین این بیماری یک اورژانس جدی برای سلامت عمومی، به ویژه در جمعیت های آسیب پذیر می باشد و برای  افرادی که به اندازه کافی برای مدیریت عفونت آماده نیستند، کشنده است. براساس بررسی های انجام یافته در ایران،  افراد سالمند مانند سایر کشورهای درگیر این بیماری جز افراد در معرض خطر می باشند.  . اصطلاح ترس از بیماری به معنای ترس غیرمنطقی یا بیش از حد از وضعیت خاص است. ترس شدید نسبت به وضعیت و بیماریهای خاصی مانند ابتلا به HIV، سل ریوی، سرطان، بیماری های قلبی و ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا گزارش شده است ترس از بیماری می تواند؛ بر رفتارهای خودمراقبتی افراد تاثیر گذار باشد. خود مراقبتی ، رفتارهای آموخته شده ای هستند که شخص برای حفظ یا ارتقای زندگی، سلامت، خوب بودن، پیشگیری و درمان انجام می دهند. رفتارهای خود مراقبتی بـه عنوان اساسی ترین راه پیشگیری از ابتلا بـه بیمـاری هـا بـه ویژه بیمـاری ها شـناخته شـده اسـت. از ایـن رو رفتارهای خودمراقبتی باید بـه عنـوان راهبرد اصلی جهت حفظ و ارتقاء سلامت مورد توجـه قـرار گیرند. بنا به آمار بالای سالمندان در ایران و آسیب پذیر بودن این قشر از جامعه و این که اگاهی در مورد این میزان ترس از بیماری COVID-19  و ارتباط آن با خودمراقبتی در افراد سالمند، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند برنامه های مناسب برای مراقبت از این افراد طراحی نمایند لذا این مطالعه با هدف بررسی وضعیت ترس و خود مراقبتی و ارتباط آنها با هم طی اپیدمی بیماری کرونا ویروس طراحی گردید. روش نمونه گیری خوشه ای می باشد به اینصورت که شهر ایلام را به 5 قسمت شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم کرده و بر اساس تعداد مراکز بهداشتی و زنان مراجعه کننده تحت پوشش هر مرکز، تعداد نمونه برای هر منطقه مشخص می شود و بصورت تصادفی مراکز از هر منطقه جهت نمونه گیری انتخاب می شود که نمونه ها از تمامی مناطق شهر باشند. نمونه ها در صورت داشتن شرایط ورود به مطالعه وارد تحقیق می شوند بدین ترتیب که بعد از بررسی اولیه ی معیارهای ورود، پرسشنامه های پژوهش توسط پژوهشگر به افراد داده خواهد شد و بعد از تکمیل پرسشنامه بلافاصله پرسشنامه توسط پژوهشگر یا کمک پژوهشگر آموزش دیده بررسی خواهد گردید درصورتی که نمونه های پژوهش، سوالات پرسشنامه را متوجه نشوند سوالات توسط پژوهشگر یا کمک پژوهشگر آموزش دیده به آنها توضیح داده می در نهایت داده های جمع آوری شده از پرسشنامه ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل می گردد.
 

---

Cardiovascular disease is one of the most common diseases in the 21st century and is the leading cause of more than half of all deaths in developed countries. The widespread use of modern diagnostic methods such as angiography, mortality Myrrh has reduced these diseases by about 50%. Coronary angiography is an invasive procedure used to diagnose coronary artery disease. Due to the invasive nature of the angiography procedure, complications such as hematoma and bleeding, arterial thrombosis, and embolism are possible due to trauma to the vessel wall. Therefore, nursing care in patients undergoing angiography will be very important in order to prevent and detect complications. In this regard, nurses play a role in all stages before, during and after angiography. Patient education is one of the professional responsibilities of nurses. There are several methods in patient education, one of which is individual or face-to-face education. Creating the right environment for learning is effective, teaching is peer. The positive effect of this educational approach has been confirmed in some studies. Self-care has an important place in the care of heart patients. It is necessary and as a result leads to an increase in complications for patients. However, so far the effect of education through nurses and peers in the field of self-care after angioplasty has not been done. Numerous studies have been conducted to investigate the effect of education on patients' self-care ability. There are two methods: peer and nurse on the self-care capacity of patients after angiography and angioplasty.