اختلال میگرن حدود 3 تا 23 درصد جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد و شیوع آن با پیری افزایش می یابد. این بیماری سومین عامل اصلی ناتوانی در سنین کمتر از 50 سال در سال 2016 بوده است . میگرن با سردرد های مکرر مشخص می شود که اغلب آنها سردرد ضربان دار و اغلب یک طرفه در مکان درد بوده و شدت بالایی دارند. در بعضی از مبتلایان به میگرن، درد بدون نشانه های هشدار شروع می شود و به خواب منتهی می گردد. در موارد دیگر سردردها ممکن است قبل از یک فاز پیش رونده با علائم مختلف شامل غذا جویی، تهوع، سفتی گردن، افزایش خمیازه، خستگی، ناامیدی، افسردگی، تحریک پذیری، یبوست و حساسیت غیر طبیعی به نور (فتوفوبیا) و صدا (فنوفوبیا) و بوی ؛ و یک فاز اورا (
aura) که شامل علائم عصبی مرکزی است که به وضوح قبل یا در طول فاز درد ظاهر می شود، این بیماران مبتلا به میگرن با اورا (که قبلا به عنوان میگرن کلاسیک شناخته می شد مبتلا می باشند .
در میگرن بدون اورا، حملات معمولا با تهوع، استفراغ، فتوفوبی، فنوفوبیا یا حساسیت به حرکت همراه است. در صورت عدم درمان به موقع، حملات میگرنی معمولا 4-72 ساعت طول می کشد . از جنبه های ریشه یابی بیماری، تصور بر این است که میگرن یک نوع سردرد عصبی- عروقی است که در آن در طی حمله، اختلالات عصبی اتفاق می افتد واین امر باعث انقباض عروق خونی می شود که به نوبه خود سبب القای درد و فعال شدن گیرنده های درد نوسیسپتیو (
nociceptive) مغزی می شود. بنابراین، میگرن به عنوان یک اختلال اولیه در بافت مغزی است که توسط بی ثباتی و اختلالات هموستاز بیوشیمیایی اولیه در مغز شروع شده و سپس تغییرات در انقباضات عروقی به عنوان رویداد ثانویه حادث می شود .
اگرچه حملات میگرنی در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما اغلب در دوران کودکی ظاهر می شود، مخصوصا در دوران بلوغ (
puberty). این بیماری بر زنان بیش از مردان تاثیر می گذارد، زیرا شیوع یکساله میگرن در زنان تقریبا سه برابر است و نرخ بروز طول عمر تجمعی آن در زنان نسبت به مردان، بیش از دو برابر است . شایع ترین زیر گونه میگرن بدون اورا است که از انواع آن میتوان میگرن قاعدگی (
menstrual migraine) در زنان را نام برد . از سوی دیگر، نشان داده شده است که میگرن در زنان در طول سال های باروری شایع تر است و نیز شناخته شده است که بین سردرد و هموستاز غدد درون ریز، به ویژه در ارتباط با هورمون های تخمدان، رابطه ای قوی وجود دارد. تصور می شود که هورمون هایی که در محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تخمدان عمل می کنند، در پاتوفیزیولوژی میگرن بسیار مهم باشند .
از این محور، هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز قدامی ترشح می شود و در عین حال توسط سلول های سیستم ایمنی بدن نیز سنتز می شود . با وجود این، تعداد زیادی از مقالات به توصیف غلظت خونی پرولاکتین از سال های 1970 تا 2019 پرداخته اند اما در زمینه پزشکی مبتنی بر شواهد و در واقع آیا غلظت پرولاکتین در گردش خون می تواند در پاتوژنز میگرن تغییر یافته باشد هنوز یک سوال بی جواب است. بنابراین، تحقیق در مورد سطح پرولاکتین خون در میگرن ممکن است راهی برای درک ما در مورد پاتوفیزیولوژی میگرن در سطوح بیوشیمیایی باشد. در مطالعه حاضر سطح پرولاکتین خون در افراد مبتلا به میگرن با استفاده از بررسی سیستماتیک و متاآنالیز و (
standardized mean difference)
SMD به عنوان اندازه اثر مورد بررسی قرار گرفت.
بنابراین، بررسی غلظت سرمی هورمون پرولاکتین در افراد مبتلا به میگرن در مقایسه با گروه کنترل سالم مرور نظام مند و متاآنالیز صورت خواهد پذیرفت
.
نوع مطالعه:
مرور سیستماتیک و متاآنالیزیس |
موضوع پروپزال:
پاتولوژیک دریافت: 1398/10/17 | پذیرش: 1399/12/19 | انتشار: 1404/7/10