دوره 2، شماره 3 - ( پاییز 1398 1398 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shafiei E, Nademi A. Epidemiological Study on Injuries in Ilam from 2010 to 2017. Journal title 2019; 2 (3)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-715-fa.html
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-715-fa.html
شفیعی الهام، نادمی آرش. بررسی همه گیرشناسی سوانح در شهرستان ایلام در سالهای 1394 -1397. عنوان نشریه. 1398; 2 (3)
مرکز تحقیقات آسیب‌های روانی و اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (2458 مشاهده)
بررسی همه گیرشناسی سوانح در شهرستان ایلام در سالهای 1394 -1397
مقدمههر ساله حوادث جاده یا باعث مرگ یلیم 2/1 وننفر بهویژه در کشورهایکم درآمد و با درآمد متوسط م یشوند نیا .در حال یاست که مرگ ناش یاز ا نیحوادث، قابل پیریشگیاست. حدود 50 درصد مرگ ناش یاز حوادث در بیپ نی اده ها،دوچرخهسواران و موتورسی کلتسوارانرخ م یدهدیپ و ینیب ش یم شودحوادث یا جادههفتم نیعلت مرگ ریوم تا سال 2030میلادی شوند )1.( یا دررانحوادث جادهیا کی یاز علتیها اصلیمرگ و نخستین لیدل یها سالازدسترفته زندگ یهستند )2(. آمارها بالا بودن مرگ ناشیاز حوادث جادهیا با وجود کاهش آن ط ی ریاخ یها سالرا در ای راننشان م یدهد،یپ ریشگ یاز مرگ ناش یاز حوادث جادهیا ضرورتیانکار نشدنیاست. اقدامات مؤثر و برنامهزیر یدر فاز اورژانس پیشیب مارستانادیز ریتأث ،ییدر یپریشگ یاز مرگ مصدوم نادارد )3.( عواملادیز یمانند عوامل فردی )4(، شدت آسیبناشیاز Downloaded from irje.tums.ac.ir at 7:51 IRST on Wednesday January 27th 2021
تعیین عوامل مؤثر بر مرگ ناش یاز سوانح ترافکی ی یا جادهدر جنوب استان کرمان: مطالعه کوهورت تاریخی/21حادثه )5(، کاهش فشارخون مصدوم به نادنبالیآسب )6 و (عوامل مربوط به اورژانس پیشیب مارستانی)کاهش تعداد آمبولانسها و پای گاه نییپا ها،بودن کیفیتخدمات و بهکارگری یکارکنانآموزش ندی دهدر اورژانس پیشیب مارستانی( م یتواندبر مرگ ریوم ناش یاز حوادث جادهیتأث یا رگذارباشند )7،4(. شناخت عوامل مؤثر بر مرگ، بهدنبال تصادفهای یم یا جادهتواندباعث شناخت گروه یها پرخطر و ه یاراخدمات بهتر به ا نیگروهها و در تینهاکاهش مرگ آنها شود. یافتههایمطالعه انجام شده در نیچنشان داد ب اتمرکز بر گروهیها پرخطر )مانند سالمندان(، مصدوم نابا کاهش سطح هوش ،یاریمصدوم نابا آسیید ب یدگسر و قفسه سی نهو فاکتورهایزمان اورژانس پیشیب مارستان ی یمتوانمرگ ریم و ناش یاز حوادث جاده یا را کاهش داد )8.( درمطالعه یا که در تبر زیانجام، بقا یمصدوم ناتحت ریثأتسن و اندام صدمه دی دهقرار داشت )9 .(مداخل ههایزود هنگام اورژانس پیشیب مارستان یدر مطالعه انجام شده در امر کایباعث افزایشبقا یمصدوم ناحوادث جاده یا شده بودند )5 .(ی افتههایمطالعه انجام شده در استرالم ایشخصکرد با افزایشفشارخون یسستولیکبقا یمصدوم ناحوادث جاد یا ه افزایشی یم ) ابد10.( درتجز هیوتحل لیبقا نقش رخدادیها مختلف وابسته به زمان بررسیو دو متغ ریزمان و رخداد مرگ ایعدم رخداد مرگ به عنوان متغ ریوابسته و سا رییمتغرهابه عنوان متغیپ ری ینیب شکننده در مدل وارد و نسبت مخاطره عوامل مختلف تأثیرگذاردر مرگ مصدوم ناگزارش م یشود )11 ا(. بتوجه به طبیعتوابسته به زمان داده یها اورژانس پیشیب مارستان ی زیآنالبقا )12( برا یفهم تأث ریمراقبتیپ یها شیب مارستان یدر بقا یمصدو نامحوادث 5) یا جاده( م یتواندیپ شنهاددیمف یها ه یارا یدهد )13.( مطالع ههایاندک یدر زمی نه یها تیفورپزشک یدر ای رانانجام شده است )14(. از جا آنکه توجه به کیفیتو کمیتخدمات یاراه شده توسط اورژانس پیشیب مارستانیبه مدیرانو برنامهیر زاندر پیریشگ یاز آسیبناش یاز حوادث جاده یا کمک یمکند )15(؛ بنابرانیمطالعه در انییزم هب نهنظر ضرور ی یمرسد )14 نی(. امطالعه با هدف بررس ریتأث یعوامل مختلف در فاز اورژانس پیشیب مارستانیبر میزانبقایمصدوم نا یا جادهانجام شد. روش کار نیامطالعه یککوهورت تارخی یبر اساس اطلاعات مصدوم نامنتقل شده توسط اورژانس 115جنوب استان کرمان به یبمارستانامام خم ینیشهر جیرفتدر سال یها 94 -1390بود. پس از بررسییها فرمأم تیموراورژانس پیشیب مارستانیو پروندهی یب مارستانیمصدوم ،نااطلاعات استخراج ش دهاز دو مرکز با استفاده از کد فرم أمتیموراورژانس پیشیب مارستان ،ی خ،یتارکد پای گاهو نامو نامخانوادگ یبه هم ربط داده شدند. در نیامطالعه ضمن اصل رازدار ،یپس از ربط دادن اطلاعات دو مرکز سربرگ چک لیستدارای نام و نامخانوادگ یمصدوم جدا و اطلاعات بدون نام بررس یشدند.تمامیمصدوم ناحوادث ترافکییمن تقل شده توسط اورژانس یپشیب مارستان یاز صحنه حادثه به بیمارستان،وارد مطالعه شدند و فوتشدگان در صحنه حادثه، درمان شدگان در محل حادثه و مصدوم ناکه از مراکز درمانید ی ایو گردر ب نیراه توسط ماش نیعبوریتحو لیآمبولانس شده بودند، از مطالعه خارج شدند. در تینهااز تعداد 10150فرم 8920فرم به تحل لیوارد شدند. نیا درمطالعه فاصله زمان نیب یوقوع تصادف تا مرگ ایمرخص شدن از بیمارستانبدون رخداد مرگ به عنوان متغ ریوابسته در نظر گرفته شد. متغیرهایمستقل شامل متغیرهایدموگرافیک)سن، جنس، ...(، محل وقوع حادثه، وضعیتمصدوم )عابر، راننده، سرنشنی(، نوع وس ه،ینقل لهینوع تروما،زمان یها )رسی دنبر بال نییبمار،ماندن در صحنه حادثه و رسی دنبه بیمارستان(، علائم یاتیح)فشارخون و نبض( و در صد اشباع اکسی ژنخون شر یانی)SPO2 (بودند. درابتدا مدل رگرسی ونکاکس تک متغیبرا ره یتمام متغی یارهیپ ینیب شکننده برازشو در مرحله بعد مدل کاکس چند متغی رهبراییمتغرها ییکه سطح معن یداری آنها در مدل تک متغی رهکمتر از 25/0 و تعداد داده یها Missingکمتر از 10 درصد بود، برازششد. در هر مرحله متغیرها ییکه سطحمعن یداریب یشتر یداشتند، از مدل چند متغی رهحذف و مجدداً مدل برازششد. در نیامطالعه مقدار شاخصیها AICو BICبرایتمام مدل یها کاکس چند متغی رهمحاسبه و مقدار ا نیشاخصها در هر مدل بررس یشد و در انتها مدل یکه کمتر نیمقدار ا نیشاخصها را داشت، به عنوان مدل نها ییدر نظر گرفته شد. برایمحاسبه ی یمب زانقا در گروه یها مختلف SPO2و مقای سه آنها با ییکداز گرمنحنیکاپلان ما ریو لگ رنک استفاده شد. تمامی دادهها در نرمافزار Stataنسخه 12در سطح معن یداری05/0درصد تجز هیوتحل لیشدن
22 /نصیری و همکارانیافته هادر مجموع 8920نفر مصدوم در مدل وارد و تحل لیبر رو ی آنها انجام شد. نیاز اتعداد )2241مصدوم، 65/24 درصد (زن و )6850مصدوم، 35/75درصد (مرد بودند. بینیشترتعداد مصدومنادر گروه سنی24 -1 سال )4225مصدوم، 75/46 درصد (و کمتر نیدر گروه سن نیب ی95 -65 سال )209مصدوم، 31/2 درصد (قرار داشتند. به ترتیبیب شترمصدومنادر ا نیمطالعه،سرنشنیلیوسا) هینقل 3920مصدوم، 05/47 درصد ،(راننده وس) هینقل لهی3354مصدوم، 26/40 درصد (و عابر پی اده)919مصدوم، 03/11 درصد (بودند. نیا درمطالعه تعداد 5622مصدوم )21/64 درصد (در راه یها اصلیو تعداد 5501مصدوم )82/76 درصد (در بیرونشهرها دچار حادثه شده بودند. از بنیتعداد افراد درگ ریدر حوادث یا جادهتعداد 4621مصدوم )57/57 درصد (سوار بر خودرو یسوار ؛ی3124مصدوم )92/38 درصد (سوار بر موتورسیکلتبودند. تعداد 5501مصدوم )38/60 درصد (در روز دچار حادثه شده بودند. براساس مدل تک متغی رهکاکس خطر مرگ در مصدوم نامرد )نسبت مخاطره 2/1 فاصله اطمینان95 درصد: 8/1 -8/0ی( ب شتراز مصدوم نازن بود. به ترتی بدوچرخه و خودرو یسنگ نی)نسبت مخاطره: 1/3 ،2/1 فاصله اطمینان95 درصد: 3/22 -4/0 ،0/3 -5/0( نسبت به خودرویسبک خطر بیشتریداشتند. مدل تک یغمت رهنشان داد که کمترنی)نسبت مخاطر7/0 :ه، فاصله اطمینان95 درصد:02/1 - 5/0( مربوط به موتورسیکلتاست. با افزایشزمانیها مختلف انجام أمتیموراورژانس پیشیبمارستان یخطر مرگ مصدوم ناحوادث جادهیب یا شترشده بود. مصدومیناکه امدادگر در تمیخدمت رسان اورژانس پیشیبمارستان یحضور داشت با افزایش20 درصد یخطر مرگ روب هرو شده بودند
ودمنابع1. WHO. World Health Organization.Global status report on road safety 2015: World Health Organization; 2015. Available from: www.who.int/violence_injury_prevention/road_safety_status/. Accessed: Feb 23 2018. 2. Saadat S, Yousefifard M, Asady H, Jafari AM, Fayaz M, Hosseini M. The most important causes of death in Iranian population; a Retrospective Cohort Study. Emergency. 2015; 3: 16. 3.Yousefzadeh-Chabok S, Ranjbar-Taklimie F, Malekpouri R, Razzaghi A. A Time Series Model for Assessing the Trend and Forecasting the Road Traffic Accident Mortality. Arch Trauma Res. 2016; 5: e36570. 4.Yadollahi M, Ghiassee A, Anvar M, Ghaem H, Farahmand M. Analysis of Shahid Rajaee hospital administrative data on injuries resulting from car accidents in Shiraz, Iran: 2011–2014 data. Chinese journal of traumatology. 2017; 20: 27-33. 5.Clark DE, Winchell RJ, Betensky RA. Estimating the effect of emergency care on early survival after traffic crashes. Accident Analysis & Prevention. 2013; 60: 141-7. 6.Tohme S, Delhumeau C, Zuercher M, Haller G, Walder B. Prehospital risk factors of mortality and impaired consciousness after severe traumatic brain injury: an epidemiological study. Scandinavian journal of trauma, resuscitation and emergency medicine. 2014; 22: 1. 7.Bahadorimonfared A, Soori H, Mehrabi Y, Delpisheh A, Esmaili A, Salehi M, et al. Trends of fatal road traffic injuries in Iran (2004–2011). PloS one. 2013; 8: e65198. 8.Yu W, Chen H, Lv Y, Deng Q, Kang P, Zhang L. Comparison of influencing factors on outcomes of single and multiple road traffic injuries: A regional study in Shanghai, China (2011-2014). PLOS ONE. 2017; 12: e0176907. 9.Ghaffari-fam S, Sarbazi E, Daemi A, Sarbazi MR, Nikbakht HA, Salarilak S. The Epidemilogical Characteristics of Motorcyclists Associated Injuries in Road Traffics Accidents; A Downloaded from irje.tums.ac.ir at 7:51 IRST on Wednesday January 27th 2021
تعیین عوامل مؤثر بر مرگ ناش یاز سوانح ترافکی ی یا جادهدر جنوب استان کرمان: مطالعه کوهورت تاریخی/27Hospital-Based Study. Bulletin of Emergency & Trauma. 2016; 4: 223. 10.Dinh MM, Bein K, Roncal S, Byrne CM, Petchell J, Brennan J. Redefining the golden hour for severe head injury in an urban setting: the effect of prehospital arrival times on patient outcomes. Injury. 2013; 44: 606-10. 11.Oakley PA, MacKenzie G, Templeton J, Cook AL, Kirby RM. Longitudinal trends in trauma mortality and survival in Stoke-on-Trent 1992–1998. Injury. 2004; 35: 379-85. 12.Wu J, Subramanian R, Craig M, Starnes M, Longthorne A. The effect of earlier or automatic collision notification on traffic mortality by survival analysis. Traffic Inj Prev. 2013; 14: S50-S7. 13.Li M-D, Doong J-L, Huang W-S, Lai C-H, Jeng M-C. Survival hazards of road environment factors between motor-vehicles and motorcycles. Accident; analysis and prevention. 2009; 41: 938-47. 14.Bahadori M, Ghardashi F, Izadi AR, Ravangard R, Mirhashemi S, Hosseini SM. Pre-Hospital Emergency in Iran: A Systematic Review. Trauma monthly. 2016; 21: e31382. 15.Azami-Aghdash S, Sadeghi-Bazargani H, Shabaninejad H, Abolghasem Gorji H. Injury epidemiology in Iran: a systematic review. J Inj Violence Res. 2017; 9: 27-40. 16.Demetriades D, Murray J, Martin M, Velmahos G, Salim A, Alo K, et al. Pedestrians injured by automobiles: relationship of age to injury type and severity. Journal of the American College of Surgeons. 2004; 199: 382-7. 17.Noroozian M. The Elderly Population in Iran: An Ever Growing Concern in the Health System. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciences. 2012; 6: 1-6. 18.Noh Y, Yoon Y. Elderly road collision injury outcomes associated with seat positions and seatbelt use in a rapidly aging society—A case study in South Korea. PLoS one. 2017; 12: e0183043. 19.Platts-Mills TF, Leacock B, Cabañas JG, Shofer FS, McLean SA. Emergency Medical Services Use by the Elderly: Analysis of a Statewide Database. Prehospital Emergency Care. 2010; 14: 329-33. 20.Gonzalez RP, Cummings GR, Phelan HA, Mulekar MS, Rodning CB. Does increased emergency medical services prehospital time affect patient mortality in rural motor vehicle crashes? A statewide analysis. The American Journal of Surgery. 2009; 197: 30-4. 21.Paravar M, Hosseinpour M, Salehi S, Mohammadzadeh M, Shojaee A, Akbari H, et al. Pre-hospital trauma care in road traffic accidents in Kashan, Iran. Archives of Trauma Research. 2013; 1: 166. 22.Zargar M, Motamedi SMRK, Karbakhsh M, Ghodsi SM, Rahimi-Movaghar V, Panahi F, et al. Trauma care system in Iran. Chinese Journal of Traumatology (English Edition). 2011; 14: 131-6. 23.Tiwari G ,Bangdiwala S, Saraswat A, Gaurav S. Survival analysis: Pedestrian risk exposure at signalized intersections. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour. 2007; 10: 77-89. 24.Reith G, Lefering R, Wafaisade A, Hensel KO, Paffrath T ,Bouillon B, et al. Injury pattern, outcome and characteristics of severely injured pedestrian. Scandinavian journal of trauma, resuscitation and emergency medicine. 2015; 23: 56. 25.Seid M, Azazh A, Enquselassie F, Yisma E. Injury characteristics and outcome of road traffic accident among victims at Adult Emergency Department of Tikur Anbessa specialized hospital, Addis Ababa, Ethiopia: a prospective hospital based study. BMC emergency medicine. 2015; 15: 10. 26.Newgard CD, Schmicker RH, Hedges JR, Trickett JP, Davis DP, Bulger EM, et al. Emergency medical services intervals and survival in trauma: assessment of the “golden hour” in a North American prospective cohort. Annals of emergency medicine. 2010; 55: 235-46. e4. 27.Khashayar P, Amoli HA, Tavakoli H, Panahi F. Efficacy of pre-hospital care in trauma patients in Iran. Emergency Medicine Journal. 2010; 27: 430-2. 28.Haltmeier T, Benjamin E, Siboni S, Dilektasli E, Inaba K, Demetriades D. Prehospital intubation for isolated severe blunt traumatic brain injury: worse outcomes and higher mortality. European Journal of Trauma and EmergencySurgery. 2017; 43: 731-9. 29.Part 6: Advanced Cardiovascular Life Support. Section 1: Introduction to ACLS 2000: Overview of Recommended Changes in ACLS From the Guidelines 2000 Conference. 2000; 102: I-86-I-9. 30.Lossius HM, Røislien J, Lockey DJ. Patient safety in pre-hospital emergency tracheal intubation: a comprehensive meta-analysis of the intubation success rates of EMS providers. Critical care. 2012; 16:
مقدمههر ساله حوادث جاده یا باعث مرگ یلیم 2/1 وننفر بهویژه در کشورهایکم درآمد و با درآمد متوسط م یشوند نیا .در حال یاست که مرگ ناش یاز ا نیحوادث، قابل پیریشگیاست. حدود 50 درصد مرگ ناش یاز حوادث در بیپ نی اده ها،دوچرخهسواران و موتورسی کلتسوارانرخ م یدهدیپ و ینیب ش یم شودحوادث یا جادههفتم نیعلت مرگ ریوم تا سال 2030میلادی شوند )1.( یا دررانحوادث جادهیا کی یاز علتیها اصلیمرگ و نخستین لیدل یها سالازدسترفته زندگ یهستند )2(. آمارها بالا بودن مرگ ناشیاز حوادث جادهیا با وجود کاهش آن ط ی ریاخ یها سالرا در ای راننشان م یدهد،یپ ریشگ یاز مرگ ناش یاز حوادث جادهیا ضرورتیانکار نشدنیاست. اقدامات مؤثر و برنامهزیر یدر فاز اورژانس پیشیب مارستانادیز ریتأث ،ییدر یپریشگ یاز مرگ مصدوم نادارد )3.( عواملادیز یمانند عوامل فردی )4(، شدت آسیبناشیاز Downloaded from irje.tums.ac.ir at 7:51 IRST on Wednesday January 27th 2021
تعیین عوامل مؤثر بر مرگ ناش یاز سوانح ترافکی ی یا جادهدر جنوب استان کرمان: مطالعه کوهورت تاریخی/21حادثه )5(، کاهش فشارخون مصدوم به نادنبالیآسب )6 و (عوامل مربوط به اورژانس پیشیب مارستانی)کاهش تعداد آمبولانسها و پای گاه نییپا ها،بودن کیفیتخدمات و بهکارگری یکارکنانآموزش ندی دهدر اورژانس پیشیب مارستانی( م یتواندبر مرگ ریوم ناش یاز حوادث جادهیتأث یا رگذارباشند )7،4(. شناخت عوامل مؤثر بر مرگ، بهدنبال تصادفهای یم یا جادهتواندباعث شناخت گروه یها پرخطر و ه یاراخدمات بهتر به ا نیگروهها و در تینهاکاهش مرگ آنها شود. یافتههایمطالعه انجام شده در نیچنشان داد ب اتمرکز بر گروهیها پرخطر )مانند سالمندان(، مصدوم نابا کاهش سطح هوش ،یاریمصدوم نابا آسیید ب یدگسر و قفسه سی نهو فاکتورهایزمان اورژانس پیشیب مارستان ی یمتوانمرگ ریم و ناش یاز حوادث جاده یا را کاهش داد )8.( درمطالعه یا که در تبر زیانجام، بقا یمصدوم ناتحت ریثأتسن و اندام صدمه دی دهقرار داشت )9 .(مداخل ههایزود هنگام اورژانس پیشیب مارستان یدر مطالعه انجام شده در امر کایباعث افزایشبقا یمصدوم ناحوادث جاده یا شده بودند )5 .(ی افتههایمطالعه انجام شده در استرالم ایشخصکرد با افزایشفشارخون یسستولیکبقا یمصدوم ناحوادث جاد یا ه افزایشی یم ) ابد10.( درتجز هیوتحل لیبقا نقش رخدادیها مختلف وابسته به زمان بررسیو دو متغ ریزمان و رخداد مرگ ایعدم رخداد مرگ به عنوان متغ ریوابسته و سا رییمتغرهابه عنوان متغیپ ری ینیب شکننده در مدل وارد و نسبت مخاطره عوامل مختلف تأثیرگذاردر مرگ مصدوم ناگزارش م یشود )11 ا(. بتوجه به طبیعتوابسته به زمان داده یها اورژانس پیشیب مارستان ی زیآنالبقا )12( برا یفهم تأث ریمراقبتیپ یها شیب مارستان یدر بقا یمصدو نامحوادث 5) یا جاده( م یتواندیپ شنهاددیمف یها ه یارا یدهد )13.( مطالع ههایاندک یدر زمی نه یها تیفورپزشک یدر ای رانانجام شده است )14(. از جا آنکه توجه به کیفیتو کمیتخدمات یاراه شده توسط اورژانس پیشیب مارستانیبه مدیرانو برنامهیر زاندر پیریشگ یاز آسیبناش یاز حوادث جاده یا کمک یمکند )15(؛ بنابرانیمطالعه در انییزم هب نهنظر ضرور ی یمرسد )14 نی(. امطالعه با هدف بررس ریتأث یعوامل مختلف در فاز اورژانس پیشیب مارستانیبر میزانبقایمصدوم نا یا جادهانجام شد. روش کار نیامطالعه یککوهورت تارخی یبر اساس اطلاعات مصدوم نامنتقل شده توسط اورژانس 115جنوب استان کرمان به یبمارستانامام خم ینیشهر جیرفتدر سال یها 94 -1390بود. پس از بررسییها فرمأم تیموراورژانس پیشیب مارستانیو پروندهی یب مارستانیمصدوم ،نااطلاعات استخراج ش دهاز دو مرکز با استفاده از کد فرم أمتیموراورژانس پیشیب مارستان ،ی خ،یتارکد پای گاهو نامو نامخانوادگ یبه هم ربط داده شدند. در نیامطالعه ضمن اصل رازدار ،یپس از ربط دادن اطلاعات دو مرکز سربرگ چک لیستدارای نام و نامخانوادگ یمصدوم جدا و اطلاعات بدون نام بررس یشدند.تمامیمصدوم ناحوادث ترافکییمن تقل شده توسط اورژانس یپشیب مارستان یاز صحنه حادثه به بیمارستان،وارد مطالعه شدند و فوتشدگان در صحنه حادثه، درمان شدگان در محل حادثه و مصدوم ناکه از مراکز درمانید ی ایو گردر ب نیراه توسط ماش نیعبوریتحو لیآمبولانس شده بودند، از مطالعه خارج شدند. در تینهااز تعداد 10150فرم 8920فرم به تحل لیوارد شدند. نیا درمطالعه فاصله زمان نیب یوقوع تصادف تا مرگ ایمرخص شدن از بیمارستانبدون رخداد مرگ به عنوان متغ ریوابسته در نظر گرفته شد. متغیرهایمستقل شامل متغیرهایدموگرافیک)سن، جنس، ...(، محل وقوع حادثه، وضعیتمصدوم )عابر، راننده، سرنشنی(، نوع وس ه،ینقل لهینوع تروما،زمان یها )رسی دنبر بال نییبمار،ماندن در صحنه حادثه و رسی دنبه بیمارستان(، علائم یاتیح)فشارخون و نبض( و در صد اشباع اکسی ژنخون شر یانی)SPO2 (بودند. درابتدا مدل رگرسی ونکاکس تک متغیبرا ره یتمام متغی یارهیپ ینیب شکننده برازشو در مرحله بعد مدل کاکس چند متغی رهبراییمتغرها ییکه سطح معن یداری آنها در مدل تک متغی رهکمتر از 25/0 و تعداد داده یها Missingکمتر از 10 درصد بود، برازششد. در هر مرحله متغیرها ییکه سطحمعن یداریب یشتر یداشتند، از مدل چند متغی رهحذف و مجدداً مدل برازششد. در نیامطالعه مقدار شاخصیها AICو BICبرایتمام مدل یها کاکس چند متغی رهمحاسبه و مقدار ا نیشاخصها در هر مدل بررس یشد و در انتها مدل یکه کمتر نیمقدار ا نیشاخصها را داشت، به عنوان مدل نها ییدر نظر گرفته شد. برایمحاسبه ی یمب زانقا در گروه یها مختلف SPO2و مقای سه آنها با ییکداز گرمنحنیکاپلان ما ریو لگ رنک استفاده شد. تمامی دادهها در نرمافزار Stataنسخه 12در سطح معن یداری05/0درصد تجز هیوتحل لیشدن
22 /نصیری و همکارانیافته هادر مجموع 8920نفر مصدوم در مدل وارد و تحل لیبر رو ی آنها انجام شد. نیاز اتعداد )2241مصدوم، 65/24 درصد (زن و )6850مصدوم، 35/75درصد (مرد بودند. بینیشترتعداد مصدومنادر گروه سنی24 -1 سال )4225مصدوم، 75/46 درصد (و کمتر نیدر گروه سن نیب ی95 -65 سال )209مصدوم، 31/2 درصد (قرار داشتند. به ترتیبیب شترمصدومنادر ا نیمطالعه،سرنشنیلیوسا) هینقل 3920مصدوم، 05/47 درصد ،(راننده وس) هینقل لهی3354مصدوم، 26/40 درصد (و عابر پی اده)919مصدوم، 03/11 درصد (بودند. نیا درمطالعه تعداد 5622مصدوم )21/64 درصد (در راه یها اصلیو تعداد 5501مصدوم )82/76 درصد (در بیرونشهرها دچار حادثه شده بودند. از بنیتعداد افراد درگ ریدر حوادث یا جادهتعداد 4621مصدوم )57/57 درصد (سوار بر خودرو یسوار ؛ی3124مصدوم )92/38 درصد (سوار بر موتورسیکلتبودند. تعداد 5501مصدوم )38/60 درصد (در روز دچار حادثه شده بودند. براساس مدل تک متغی رهکاکس خطر مرگ در مصدوم نامرد )نسبت مخاطره 2/1 فاصله اطمینان95 درصد: 8/1 -8/0ی( ب شتراز مصدوم نازن بود. به ترتی بدوچرخه و خودرو یسنگ نی)نسبت مخاطره: 1/3 ،2/1 فاصله اطمینان95 درصد: 3/22 -4/0 ،0/3 -5/0( نسبت به خودرویسبک خطر بیشتریداشتند. مدل تک یغمت رهنشان داد که کمترنی)نسبت مخاطر7/0 :ه، فاصله اطمینان95 درصد:02/1 - 5/0( مربوط به موتورسیکلتاست. با افزایشزمانیها مختلف انجام أمتیموراورژانس پیشیبمارستان یخطر مرگ مصدوم ناحوادث جادهیب یا شترشده بود. مصدومیناکه امدادگر در تمیخدمت رسان اورژانس پیشیبمارستان یحضور داشت با افزایش20 درصد یخطر مرگ روب هرو شده بودند
ودمنابع1. WHO. World Health Organization.Global status report on road safety 2015: World Health Organization; 2015. Available from: www.who.int/violence_injury_prevention/road_safety_status/. Accessed: Feb 23 2018. 2. Saadat S, Yousefifard M, Asady H, Jafari AM, Fayaz M, Hosseini M. The most important causes of death in Iranian population; a Retrospective Cohort Study. Emergency. 2015; 3: 16. 3.Yousefzadeh-Chabok S, Ranjbar-Taklimie F, Malekpouri R, Razzaghi A. A Time Series Model for Assessing the Trend and Forecasting the Road Traffic Accident Mortality. Arch Trauma Res. 2016; 5: e36570. 4.Yadollahi M, Ghiassee A, Anvar M, Ghaem H, Farahmand M. Analysis of Shahid Rajaee hospital administrative data on injuries resulting from car accidents in Shiraz, Iran: 2011–2014 data. Chinese journal of traumatology. 2017; 20: 27-33. 5.Clark DE, Winchell RJ, Betensky RA. Estimating the effect of emergency care on early survival after traffic crashes. Accident Analysis & Prevention. 2013; 60: 141-7. 6.Tohme S, Delhumeau C, Zuercher M, Haller G, Walder B. Prehospital risk factors of mortality and impaired consciousness after severe traumatic brain injury: an epidemiological study. Scandinavian journal of trauma, resuscitation and emergency medicine. 2014; 22: 1. 7.Bahadorimonfared A, Soori H, Mehrabi Y, Delpisheh A, Esmaili A, Salehi M, et al. Trends of fatal road traffic injuries in Iran (2004–2011). PloS one. 2013; 8: e65198. 8.Yu W, Chen H, Lv Y, Deng Q, Kang P, Zhang L. Comparison of influencing factors on outcomes of single and multiple road traffic injuries: A regional study in Shanghai, China (2011-2014). PLOS ONE. 2017; 12: e0176907. 9.Ghaffari-fam S, Sarbazi E, Daemi A, Sarbazi MR, Nikbakht HA, Salarilak S. The Epidemilogical Characteristics of Motorcyclists Associated Injuries in Road Traffics Accidents; A Downloaded from irje.tums.ac.ir at 7:51 IRST on Wednesday January 27th 2021
تعیین عوامل مؤثر بر مرگ ناش یاز سوانح ترافکی ی یا جادهدر جنوب استان کرمان: مطالعه کوهورت تاریخی/27Hospital-Based Study. Bulletin of Emergency & Trauma. 2016; 4: 223. 10.Dinh MM, Bein K, Roncal S, Byrne CM, Petchell J, Brennan J. Redefining the golden hour for severe head injury in an urban setting: the effect of prehospital arrival times on patient outcomes. Injury. 2013; 44: 606-10. 11.Oakley PA, MacKenzie G, Templeton J, Cook AL, Kirby RM. Longitudinal trends in trauma mortality and survival in Stoke-on-Trent 1992–1998. Injury. 2004; 35: 379-85. 12.Wu J, Subramanian R, Craig M, Starnes M, Longthorne A. The effect of earlier or automatic collision notification on traffic mortality by survival analysis. Traffic Inj Prev. 2013; 14: S50-S7. 13.Li M-D, Doong J-L, Huang W-S, Lai C-H, Jeng M-C. Survival hazards of road environment factors between motor-vehicles and motorcycles. Accident; analysis and prevention. 2009; 41: 938-47. 14.Bahadori M, Ghardashi F, Izadi AR, Ravangard R, Mirhashemi S, Hosseini SM. Pre-Hospital Emergency in Iran: A Systematic Review. Trauma monthly. 2016; 21: e31382. 15.Azami-Aghdash S, Sadeghi-Bazargani H, Shabaninejad H, Abolghasem Gorji H. Injury epidemiology in Iran: a systematic review. J Inj Violence Res. 2017; 9: 27-40. 16.Demetriades D, Murray J, Martin M, Velmahos G, Salim A, Alo K, et al. Pedestrians injured by automobiles: relationship of age to injury type and severity. Journal of the American College of Surgeons. 2004; 199: 382-7. 17.Noroozian M. The Elderly Population in Iran: An Ever Growing Concern in the Health System. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciences. 2012; 6: 1-6. 18.Noh Y, Yoon Y. Elderly road collision injury outcomes associated with seat positions and seatbelt use in a rapidly aging society—A case study in South Korea. PLoS one. 2017; 12: e0183043. 19.Platts-Mills TF, Leacock B, Cabañas JG, Shofer FS, McLean SA. Emergency Medical Services Use by the Elderly: Analysis of a Statewide Database. Prehospital Emergency Care. 2010; 14: 329-33. 20.Gonzalez RP, Cummings GR, Phelan HA, Mulekar MS, Rodning CB. Does increased emergency medical services prehospital time affect patient mortality in rural motor vehicle crashes? A statewide analysis. The American Journal of Surgery. 2009; 197: 30-4. 21.Paravar M, Hosseinpour M, Salehi S, Mohammadzadeh M, Shojaee A, Akbari H, et al. Pre-hospital trauma care in road traffic accidents in Kashan, Iran. Archives of Trauma Research. 2013; 1: 166. 22.Zargar M, Motamedi SMRK, Karbakhsh M, Ghodsi SM, Rahimi-Movaghar V, Panahi F, et al. Trauma care system in Iran. Chinese Journal of Traumatology (English Edition). 2011; 14: 131-6. 23.Tiwari G ,Bangdiwala S, Saraswat A, Gaurav S. Survival analysis: Pedestrian risk exposure at signalized intersections. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour. 2007; 10: 77-89. 24.Reith G, Lefering R, Wafaisade A, Hensel KO, Paffrath T ,Bouillon B, et al. Injury pattern, outcome and characteristics of severely injured pedestrian. Scandinavian journal of trauma, resuscitation and emergency medicine. 2015; 23: 56. 25.Seid M, Azazh A, Enquselassie F, Yisma E. Injury characteristics and outcome of road traffic accident among victims at Adult Emergency Department of Tikur Anbessa specialized hospital, Addis Ababa, Ethiopia: a prospective hospital based study. BMC emergency medicine. 2015; 15: 10. 26.Newgard CD, Schmicker RH, Hedges JR, Trickett JP, Davis DP, Bulger EM, et al. Emergency medical services intervals and survival in trauma: assessment of the “golden hour” in a North American prospective cohort. Annals of emergency medicine. 2010; 55: 235-46. e4. 27.Khashayar P, Amoli HA, Tavakoli H, Panahi F. Efficacy of pre-hospital care in trauma patients in Iran. Emergency Medicine Journal. 2010; 27: 430-2. 28.Haltmeier T, Benjamin E, Siboni S, Dilektasli E, Inaba K, Demetriades D. Prehospital intubation for isolated severe blunt traumatic brain injury: worse outcomes and higher mortality. European Journal of Trauma and EmergencySurgery. 2017; 43: 731-9. 29.Part 6: Advanced Cardiovascular Life Support. Section 1: Introduction to ACLS 2000: Overview of Recommended Changes in ACLS From the Guidelines 2000 Conference. 2000; 102: I-86-I-9. 30.Lossius HM, Røislien J, Lockey DJ. Patient safety in pre-hospital emergency tracheal intubation: a comprehensive meta-analysis of the intubation success rates of EMS providers. Critical care. 2012; 16:
نوع مطالعه: مقطعی (Cross sectional) |
موضوع پروپزال:
عمومي
دریافت: 1396/6/1 | پذیرش: 1396/7/11 | انتشار: 1398/8/24
دریافت: 1396/6/1 | پذیرش: 1396/7/11 | انتشار: 1398/8/24
ارسال پیام به مجری اصلی
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
