Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1398.071
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
چکیده: (1082 مشاهده)
سابقه و هدف: پیشبینی زمان بقا دارای پیامدهای مؤثر زیادی در مدیریت کیفیت زندگی برای باقیماندهی عمر بیمار است، از طرفی دادههای بقا بسیار متغیرند و پیشبینیهای دقیق را دشوار میسازند. جنگل بقای تصادفی با تکرار ساخت درخت و میانگینگیری روی نتایج این درختها باعث کم شدن خطای پیشبینی و تعمیمپذیری بیشتر این نتایج میشود. این پایان نامه به مقایسهی خطای پیشبینی مدل جنگل بقای تصادفی با مدلهای کاکس و وایبول در پیشبینی زمان تا عود اول در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان اپیتلیال میپردازد.
مواد و روشها: در این مطالعه از اطلاعات 141 بیمار مبتلا به سرطان تخمدان که از سال 1387 تا پایان سال 1397 به بیمارستان امام حسین تهران مراجعه کرده بودند استفاده شد. برای بررسی عوامل مؤثر بر عود اول بیماران، رگرسیون کاکس، مدل وایبول، درخت رگرسیون و کلاسبندی و جنگل بقای تصادفی به دادهها برازش شد و با استفاده از شاخص C-Index و نمرهی بریر خطای پیشبینی این مدلها با هم مقایسه شدند.
یافته ها: طبق نتایج جنگل بقا، متاستاتیک بودن تومور با استفاده از ملاک (VIMP)، با اهمیت نسبی 665/2 و کمترین عمق (MD) 349/2، مرحلهی بیماری با اهمیت نسبی 993/1 و عمق 678/2 و ماکسیمم پلاکت با اهمیت نسبی 132/2 و عمق 683/2 متغیرهای اثرگذار بودند. براساس نمرهی بریر خطای پیشبینی جنگل بقای تصادفی 16/0 و مدل کاکس 24/0 بود. مقدار خطای C-Index درجنگل بقای تصادفی 34/0 و در مدل کاکس 42/0 بود. نمرهی بریر برای مدل کاکس و وایبول تقریبا به یک میزان محاسبه شد، بنابراین خطای پیشبینی جنگل بقای تصادفی از هر دومدل کاکس و وایبول کمتر شد.
نتیجهگیری: برخلاف روشهای کلاسیک، جنگل بقای تصادفی بدون نیاز به پیش فرض خاصی با خطای پیشبینی کمتر میتواند تغییرات متغیر پاسخ را هنگام مواجهه با دادههای با ابعاد بالا بهخوبی تبیین کند.
نوع مطالعه:
کوهورت |
موضوع پروپزال:
آمار حیاتی دریافت: 1398/1/17 | پذیرش: 1398/4/19 | انتشار: 1401/3/29