Mendeley  

Zotero  

mamashli K, Sayehmiri K, Nourmohammadi H. Predictive factors Affecting Survival time of Patients with Breast cancer Using Multi-State Models. Journal title 2025; 1404 (3)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-514-fa.html

مقدمه: سرطان پستان،­­ شایع­ترین سرطان در بین زنان  و اصلی­ترین عامل مرگ و میر در زنان به علت سرطان می­باشد. عود در بقاء بیماران موثر است. در این مطالعه بقاء بیماران با استفاده از مدل مرگ- بیماری و با درنظر گرفتن عود به عنوان پیشامد میانی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع هم­گروهی گذشته نگر شامل 348زن مبتلا به سرطان پستان بوده که به مدت 10 سال مورد پیگیری قرارگرفتند بر اساس مدل  نیمه مارکفی بیماری- مرگ، توزیع آماری بین حالت­ها برآورد شد و رابطه بین متغیرهای پیشگو و زمان بقاء مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میزان بقاء ده ساله بیماران،  15/0  36/0 با فاصله اطمینان (64/0 ، 095/0)، برآورد شد.
از بین مدل­های بقای شتابی(AFT)، براساس معیار اطلاع آکائیک ( AIC )، توزیع لگ نرمال به عنوان بهترین مدل انتخاب شد،­ نتایج نشان داد میانه زمان بقاء در بیماران با LN+ ، 57/0 بیمارانی است که درگیری غده لنفاوی ندارند(011/0 P=). میانه زمان بقاء در بیماران با  PR- و سایز تومور بیشتر از 5 سانتی متر(T4)، نسبت به بیماران با PR+ (005/0P=) و سایز توده کمتر از 2سانتی­متر(T1) (011/0 P=)،­ کمتر برآورد شد.
   در مدل بیماری- مرگ، توزیع­های آماری نمایی، لگ- نرمال و لگ- لجستیک، به ترتیب به عنوان مناسب­ترین مدل­های آماری بین انتقال از حالت (جراحی به عود)،­ (جراحی به مرگ) و از (عود به مرگ) به­دست آمدند.­ خطر عود در بیماران LN+، 1/4 برابر بیشتر از بیماران با LN-،­­ برآورد شد(001/0 P<). خطر مرگ بیماران با HER2+، 6/1 برابر بیشتر از بیماران با HER2-، به­دست آمد(001/0 P<). در انتقال از حالت عود به مرگ، رابطه بین فاکتور­های ER+، PR+  با زمان بقاء معنادار برآورد شدند.
نتیجه­گیری: با استفاده از مدل بیماری- مرگ، ریسک فاکتورهای درگیری غدد لنفاوی، دریافت استروژن(ER)، دریافت پروژسترون ((PR، فاکتور اپیدرمی انسانی(HER2 ) ،درجه بیماری، سایز تومور در انتقال از جراحی به عود تاثیر معناداری داشتند.