چکیده: (2508 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنا درمانی گروهی بر کاهش افسردگی و ارتقای امید به زندگی سالمندان شهر ایلام صورت گرفت. روش پژوهش آزمایشی از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل میباشد جامعه آماری متشکل از کلیه زنان سالمند در شهر ایلام بود. که از مرکز نگهداری سالمندان با روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر به عنوان افراد نمونه انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه درمان گروهی معنادرمانی دریافت کردند. پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری (3ماه بعد) برای هر دو گروه اجرا شد. دادههای با استفاده از مقیاس افسردگی سالمندان (GDS) و مقیاس امید بزرگسالان (AHS) گرد آوری شدند. دادههای پژوهش با تحلیل کواریانس چند متغیری و تحلیل کواریانس تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات افسردگی و امید به زندگی در پسآزمون و پیگیری نسبت به پیشآزمون در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد و افسردگی در پسآزمون و پیگیری نسبت به پیشآزمون کاهش و در متغیر امید به زندگی افزایش معنیداری داشتند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که با استفاده معنادرمانی میتوان در بالا بردن امید و بهبود سطح افسردگی افراد سالمند کمک کرد و گامی در جهت سلامت روانی آنان برداشت.
نوع مطالعه:
مقطعی (Cross sectional) |
موضوع پروپزال:
عمومي دریافت: 1393/1/18 | پذیرش: 1393/6/1 | انتشار: 1398/1/18