دوره 1403، شماره 2 - ( تابستان 1403 1403 )
جلد 1403 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1403.002
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Vasiee A, Otaghi M. The relationship between frailty syndrome and geriatric-specific anxiety in the elderly hospitalized in teaching hospitals of Ilam city in the year 2024. Journal title 2024; 1403 (2)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2616-fa.html
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2616-fa.html
وسیعی علیرضا، اطاقی معصومه. ارتباط بین سندرم سستی و اضطراب ویژه سالمندی در سالمندان بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام در سال 1403. عنوان نشریه. 1403; 1403 (2)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2616-fa.html
گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (11 مشاهده)
سالمندی یک گذر و حاصل جابه جایی طبیعی حول محور زمان و بخش تفکیک ناپذیر زندگی برای کسانی که عمر طبیعی دارند، می باشد. تعریف صحیح سالمندی بسیار مشکل است اما آمارهای جمعیت شناختی دوره ورود به سالمندی را آغاز سنین 60 تا 65 سالگی می دانند که طی آن یکسری تغییرات زیستی در افراد شروع و عملکردهای اجتماعی، فیزیکی و روانی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می دهد. هم اکنون در سراسر جهان 120 میلیون فرد 80 ساله یا بیشتر زندگی می کنند که تا سال 2050 نسبت افراد سالمند بالای 60 سال، دو برابر و از 12 درصد به 22 درصد (2میلیارد نفر) افزایش خواهد یافت. کشور ایران با توجه به شاخص های آماری درحال گذر از جوانی به بزرگسالی و در سال های آینده به سمت سالمندی می باشد و پیش بینی می شود که در سال 1403 به 5/10 درصد و تا سال 1430 به 9/27 درصد جمعیت کل کشور سالمند خواهند بود.
از جمله تغییرات شایع مرتبط با افزایش سن می توان به بروز بیشتر بیماری های مرتبط با سالمندی مانند فشار خون و دیابت، تنش مالی، ایجاد بار مراقبتی بر اطرافیان، تنیدگی عاطفی، اختلالات خلقی، اضطراب و عدم رضایت از خود و تغییر در کیفیت زندگی در مقایسه با دهه های گذشته از عمر را برشمرد. تغییرات جسمانی در این سنین به عنوان نخستین قسمت از این فرآیند خود را نشان می دهند. طبق مطالعات صورت گرفته در حوزه دانش سالمندی، مهمترین تغییرات جسمانی قابل مشاهده از این دوره از زندگی شامل کاهش وزن غیر ارادی، خستگی، کاهش سرعت قدم زدن، ضعف عضلانی و عدم تحرک کافی می باشند. مجموعه ی این علائم تحت عنوان فنوتیپ سستی شناخته می شوند. این عبارت به معنای وجود حداقل دو مورد از تغییرات جسمانی ذکر شده همراه با یک بیماری زمینه ای در فرد سالمند اطلاق می شود. وجود فنوتیپ سستی باعث افزایش آسیب پذیری در فرد سالمند، بالا رفتن میزان وابستگی به افراد دیگر، کاهش استقلال آنان در انجام فعالیت های روزانه می گردد. از دیگر عوارض منفی فنوتیپ سستی می توان به ناتوانی، وابستگی، افزایش مرگ و میر، انزواطلبی اجتماعی، بستری شدن مکرر و طولانی مدت، خطر سقوط و شکستگی، محدودیت در عملکرد بدنی و افزایش ایجاد اختلالات روانی اشاره نمود
شیوع اختلالات روانی در افراد 65 ساله و بالاتر، 15 تا 25 درصد در سراسر جهان می باشد که می تواند با علائمی مانند: اضطراب، احساس انزوا، دگرگونی در عادات خواب شبانه و کاهش حافظه خود را نشان دهد. متداول بودن اختلالات خلقی و اضطرابی در افراد مسن، باعث افزایش آسیب های روانی، اضطراب و سوء رفتار های سالمندی می گردد. با گسترش اضطراب در سالمند، وی کمتر در اجتماعات حضور پیدا می کند، افسردگی را با شدت بیشتری تجربه می کند و مراقبت های فردی از خود را با کیفیت کمتری پیگیری و اجرا می نماید. لذا مطالعه کنونی با هدف کلی تعیین ارتباط بین فنوتیپ سستی و اضطراب ویژه در سالمندان بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام در سال 1403انجام خواهد شد.
از جمله تغییرات شایع مرتبط با افزایش سن می توان به بروز بیشتر بیماری های مرتبط با سالمندی مانند فشار خون و دیابت، تنش مالی، ایجاد بار مراقبتی بر اطرافیان، تنیدگی عاطفی، اختلالات خلقی، اضطراب و عدم رضایت از خود و تغییر در کیفیت زندگی در مقایسه با دهه های گذشته از عمر را برشمرد. تغییرات جسمانی در این سنین به عنوان نخستین قسمت از این فرآیند خود را نشان می دهند. طبق مطالعات صورت گرفته در حوزه دانش سالمندی، مهمترین تغییرات جسمانی قابل مشاهده از این دوره از زندگی شامل کاهش وزن غیر ارادی، خستگی، کاهش سرعت قدم زدن، ضعف عضلانی و عدم تحرک کافی می باشند. مجموعه ی این علائم تحت عنوان فنوتیپ سستی شناخته می شوند. این عبارت به معنای وجود حداقل دو مورد از تغییرات جسمانی ذکر شده همراه با یک بیماری زمینه ای در فرد سالمند اطلاق می شود. وجود فنوتیپ سستی باعث افزایش آسیب پذیری در فرد سالمند، بالا رفتن میزان وابستگی به افراد دیگر، کاهش استقلال آنان در انجام فعالیت های روزانه می گردد. از دیگر عوارض منفی فنوتیپ سستی می توان به ناتوانی، وابستگی، افزایش مرگ و میر، انزواطلبی اجتماعی، بستری شدن مکرر و طولانی مدت، خطر سقوط و شکستگی، محدودیت در عملکرد بدنی و افزایش ایجاد اختلالات روانی اشاره نمود
شیوع اختلالات روانی در افراد 65 ساله و بالاتر، 15 تا 25 درصد در سراسر جهان می باشد که می تواند با علائمی مانند: اضطراب، احساس انزوا، دگرگونی در عادات خواب شبانه و کاهش حافظه خود را نشان دهد. متداول بودن اختلالات خلقی و اضطرابی در افراد مسن، باعث افزایش آسیب های روانی، اضطراب و سوء رفتار های سالمندی می گردد. با گسترش اضطراب در سالمند، وی کمتر در اجتماعات حضور پیدا می کند، افسردگی را با شدت بیشتری تجربه می کند و مراقبت های فردی از خود را با کیفیت کمتری پیگیری و اجرا می نماید. لذا مطالعه کنونی با هدف کلی تعیین ارتباط بین فنوتیپ سستی و اضطراب ویژه در سالمندان بستری در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام در سال 1403انجام خواهد شد.
نوع مطالعه: مقطعی (Cross sectional) |
موضوع پروپزال:
بهداشت و پرستاری
دریافت: 1402/10/16 | پذیرش: 1403/2/24 | انتشار: 1403/6/10
دریافت: 1402/10/16 | پذیرش: 1403/2/24 | انتشار: 1403/6/10
ارسال پیام به مجری اصلی
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |