دوره 1403، شماره 4 - ( زمستان 1403 1403 )
جلد 1403 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MEDILAM.AEC.1402.007
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi I, foruozandeh H, Ranjbar E, Seidkhani Nahal A. Study of the effect of oleuropein on the brain tissue in D-Galactose-induced aging in rat model. Journal title 2025; 1403 (4)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2574-fa.html
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2574-fa.html
احمدی ایرج، فروزنده حسین، رنجبر الهام، صیدخانی نهال علی. بررسی تاثیر الئوروپین در مدل پیری زودرس القاء شده توسط دی گالاکتوز در بافت مغز موش بزرگ آزمایشگاهی. عنوان نشریه. 1403; 1403 (4)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-2574-fa.html
گروه آموزشی فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (260 مشاهده)
پیری یک فرآیند پیچیده و طبیعی است که با بسیاری از تغییرات فیزیولوژیک و اختلالات عملکردی همراه است و پیر شدن مغز نیز یکی از ابعاد مهم این فرآیند است . با افزایش سن، عملکردهای شناختی و فکری دچار اختلال میشوند، اما تا زمان مشاهده با بیماریهای دیگر، در معاینات بالینی افراد مسن قابل تشخیص نیستند .با این وجود، بیش از50 درصد از افراد 85 ساله دچار اختلالات غیرپاتولوژیک شناختی ساده در حافظه تا زوال عقل می شوند.
محققان، برای درک فرایندهای پیری، افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی، آزمایشات مختلف بویژه بر روی مدل های حیوانی انجام داده و بر اساس آنها، بیش از 300 تئوری مرتبط با پیری را مطرح نموده اند. دو تا از شاخص ترین تئوری های بیوشیمیایی پیری، تئوری های رادیکال آزاد و میتوکندری هستند . یکی از مهمترین تئوری های پیری افزایش رادیکال های آزاد می باشد. بر اساس این فرضیه افزایش سن و متعاقب آن افزایش استرس اکسیداتیو موجب آسیب به ماکرو مولکول های درون سلولی مانند چربی های غشایی، DNA و پروتئین ها می گردند. همچنین به نظر می رسد افزایش بیش از حد ظرفیت سلولی گونه های فعال اکسیژن (ROS) و گونه های فعال نیتروژن (RNS) در تمام سلول هایی که به طور هوازی تامین انرژی می کنند موجب ترکیب این عوامل با ساختار پروتئینی و فسفولیپیدی شده و موجب افزایش عواملی چون مالون دی آلدئید، پروتئین کربونیل شده و باعث اختلال در غشاء میتوکندری و آسیب به DNA و پروتئین، کاهش ذخایر آنتی اکسیدانی سلول از قبیل گلوتاتیون احیاء، افزایش گلوتاتیون اکسید، کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز، باعث تورم میتوکندریایی و کاهش سنتز ATP می‌گردند.در نهایت موجب آسیب به ارگان های درون سلولی شده و اختلالاتی را در سلول بوجود می آورند
محققان، برای درک فرایندهای پیری، افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی، آزمایشات مختلف بویژه بر روی مدل های حیوانی انجام داده و بر اساس آنها، بیش از 300 تئوری مرتبط با پیری را مطرح نموده اند. دو تا از شاخص ترین تئوری های بیوشیمیایی پیری، تئوری های رادیکال آزاد و میتوکندری هستند . یکی از مهمترین تئوری های پیری افزایش رادیکال های آزاد می باشد. بر اساس این فرضیه افزایش سن و متعاقب آن افزایش استرس اکسیداتیو موجب آسیب به ماکرو مولکول های درون سلولی مانند چربی های غشایی، DNA و پروتئین ها می گردند. همچنین به نظر می رسد افزایش بیش از حد ظرفیت سلولی گونه های فعال اکسیژن (ROS) و گونه های فعال نیتروژن (RNS) در تمام سلول هایی که به طور هوازی تامین انرژی می کنند موجب ترکیب این عوامل با ساختار پروتئینی و فسفولیپیدی شده و موجب افزایش عواملی چون مالون دی آلدئید، پروتئین کربونیل شده و باعث اختلال در غشاء میتوکندری و آسیب به DNA و پروتئین، کاهش ذخایر آنتی اکسیدانی سلول از قبیل گلوتاتیون احیاء، افزایش گلوتاتیون اکسید، کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز، باعث تورم میتوکندریایی و کاهش سنتز ATP می‌گردند.در نهایت موجب آسیب به ارگان های درون سلولی شده و اختلالاتی را در سلول بوجود می آورند
نوع مطالعه: آزمایشگاهی |
موضوع پروپزال:
بافت و فیزیولوژی
دریافت: 1402/9/11 | پذیرش: 1402/12/21 | انتشار: 1403/12/10
دریافت: 1402/9/11 | پذیرش: 1402/12/21 | انتشار: 1403/12/10
ارسال پیام به مجری اصلی
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |