دوره 5، شماره 4 - ( زمستان 1401 1401 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (326 مشاهده)
ژیاردیا لامبلیا یکی از شایعترین تک یاخته های انگلی روده ای انسان با انتشاری جهانی است، به طوریکه شیوع جهانی آن از 20 تا 60 درصد و بروز آن در کشورهای صنعتی از2 تا 7 درصد و در ایران از 5 تا 23 درصد تخمین زده می شود. این انگل تک یاخته ای می تواند در انسان طیف بالینی گسترده ای از عفونت ها، از عفونت های بدون علامت تا اسهال شدید و یا سندرمی از اسهال مزمن، کاهش وزن و سوء جذب را ایجاد کند. شواهد موجود نشان می دهد اگر چه ممکن است اعضای مجموعه گونه ای ژیاردیا دئودنالیس از نظر ریخت شناسی با یکدیگر تفاوت اندکی داشته باشند اما براساس ویژگی های ژنتیکی می توان اعضای این گونه را از A  تا G حداقل به هفت جمعیت ژنتیکی یا ژنوتیپ تقسیم نمود. بررسی های مولکولی انجام شده بر روی ژن های مختلفی از قبیل گلوتامات دهیدروژناز، RNA ریبوزومی و تریوزفسفات ایزومراز، بتا ژیاردین، در انسان و حیوانات نشان داده اند که از بین ژنوتیپ های مختلف این انگل عمدتا دو ژنوتیپ A و B  در ایجاد عفونت های انسانی دخالت دارند. اما این که آیا نشانه های بالینی از قبیل اسهال با ژنوتیپ خاصی ارتباط  دارند  موضوعی است که تاکنون مورد بررسی چندانی قرار نگرفته و در این زمینه نتایج برخی مطالعات انجام شده در مناطق مختلف با یکدیگر متفاوت و گاه متناقص است. بر این اساس تصور گردید که احتمالاً الگوی انتشار ژنوتیپ های انگل و تأثیر آن بر علائم عفونت در مناطق مختلف جغرافیایی با یکدیگر متفاوت باشد. از سوی دیگر به رغم کاهش چشمگیر شیوع عفونت های انگلی هنوز هم ژیاردیازیس از شایع ترین علل بیماری های اسهالی در ایران محسوب می شود. بنابراین مطالعه توصیفیتحلیلی حاضر با هدف تعیین ژنوتیپ های مختلف ژیاردیا دئودنالیس در مبتلایان به ژیاردیازیس همراه و بدون اسهال مزمن در شهرستان ایلام و مطالعه ارتباط  ژنوتیپ های موجود با اسهال مزمن به عنوان یکی از شایع ترین پیامدهای ژیاردیازیس در مقایسه با مبتلایان بدون اسهال مزمن انجام خواهد گرفت.
 
واژه‌های کلیدی: ژیاردیا ایران ژنوتایپینگ
     
نوع مطالعه: مقطعی (Cross sectional) | موضوع پروپزال: میکروب شناسی پزشکی
دریافت: 1392/2/10 | پذیرش: 1392/4/19 | انتشار: 1401/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.