دوره 5، شماره 4 - ( زمستان 1401 1401 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1400.204

XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات بیماری‌های مشترک انسان و دام، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده:   (398 مشاهده)
توکسوپلاسموز ناشی از تک یاخته توکسوپلاسما گوندی تهدیدی جهانی با اهمیت زئونوز است. این انگل دارای دو میزبان نهایی (گربه سانان) و واسط (طیف وسیعی از حیوانات خونگرم) می­ باشد. مهم­ ترین عارضه انگل سقط جنین در زنان باردار و نیز دام ­های اهلی مانند گوسفند و خوک است، گرچه در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بیماری به صورت التهاب ریوی (پنومونی) و یا مغزی (انسفالیت) بروز پیدا می­ کند. انگل دارای سه فرم بیماری­زا برای انسان است که هریک در اپیدمیولوژی و انتقال بیماری نقش عمده­ای ایفا می­کنند: اووسیست (آب و غذای آلوده)، تاکی زوآیت (انتقال مادرزادی یا از طریق خون) و برادی زوآیت (انتقال از طریق اهدای عضو یا محصولات گوشتی آلوده به کیست ­های بافتی).
بیش از 30 سال از مطالعات واکسیناسیون توکسوپلاسما می­ گذرد اما هنوز واکسن تجاری برای انسان به مرحله تولید نرسیده است. واکسن­ های کشته یا تخفیف حدت یافته به لحاظ مسائل ایمنی برای انسان و یا قدرت ایمنی­ زایی در بدن امروزه چندان مورد توجه نبوده، اما از طرفی واکسن­ های زیرواحدی مورد توجه پژوهش گران می­ باشند. از این دسته واکسن­ ها می ­توان به DNA واکسن­ ها یا واکسن­ های پروتئینی اشاره نمود که غالباً همراه با یک ادجوانت یا یاور قادر به تولید پاسخ ایمنی مناسب علیه انگل می­ باشند. در این مسیر ، آنتی ژن­ های بسیاری از مراحل مختلف زندگی انگل جهت ارزیابی قابلیت ایمنی­زایی مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته اند که از این جمله می­ توان به آنتی ژن­ های سطحی (SAGs)، و آنتی ژن­ های اندامکی در تاکی زوآیت و برادی زوآیت مانند میکرونم (MIC)، روپتری (ROP) و گرانول­ های متراکم (GRA) اشاره نمود. نظر به این که تابحال مطالعات کمتری بر روی آنتی ژن­های مربوط به دیواره اووسیستی انگل صورت گرفته است، برآن شدیم تا مطالعه بیوانفورماتیک حاضر را بر روی آنتی ژن غنی از تیروزین دیواره اووسیست توکسوپلاسما گوندی TrOWP انجام دهیم.
     
نوع مطالعه: سایر...... | موضوع پروپزال: سایر....
دریافت: 1400/3/19 | پذیرش: 1400/8/29 | انتشار: 1401/12/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.