بررسی اثر انتی بیوتیک های جدید (بداکوئیلین و دلامنید) در درمان سل مقاوم به دارو : مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

کاظمیان, حسین; کوهساری, ابراهیم; حیدری, حمید; قنواتی, رویا; سوری, طاهره

دوره 1403، شماره 1 - ( بهار 1403 1403 ) جلد 1403 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1400.147

Mendeley

Zotero

RefWorks

Kazemian H, Kouhsari E, Heidari H, Qanavati R, Souri T. Evaluation of the effect of new antibiotics (badcoquillin and delamnide) in the treatment of drug-resistant tuberculosis: A systematic review and meta-analysis study. Journal title 2024; 1403 (1)
URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-1459-fa.html

کاظمیان حسین، کوهساری ابراهیم، حیدری حمید، قنواتی رویا، سوری طاهره. بررسی اثر انتی بیوتیک های جدید (بداکوئیلین و دلامنید) در درمان سل مقاوم به دارو : مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز. عنوان نشریه. 1403; 1403 (1)

URL: http://newresearch.medilam.ac.ir/article-1-1459-fa.html

بررسی اثر انتی بیوتیک های جدید (بداکوئیلین و دلامنید) در درمان سل مقاوم به دارو : مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

حسین کاظمیان

گروه آموزشی میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران

چکیده: (12 مشاهده)

توبرکلوزیس بیماری عفونی است که همچنان به عنوان یک تهدید برای بهداشت جهانی مطرح می باشد. طبق آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی سالانه 8الی 10 میلیون نفر مورد جدید آلوده به سل در جهان گزارش می شود که از این تعداد حدود 2 میلیون نفر جان خود را از دست می دهند (1) . بر اساس آمار همین سازمان از ناحیه مدیترانه شرقی، میزان شیوع سل در ایران در سال 2007، 27 نفر در هر 000/100 نفر گزارش شده است. درمان رایج برای عفونت توبرکلوزیس استفاده از رژیم چند دارویی بر اساس داروهای ریفامپین و ایزونیازید است، داروهایی که بیشترین تاثیر را بر روی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس دارند. اگر چه استفاده از این داروها در درمان این عفونت بسیار موثر است، ظهور سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به ایزونیازید و ریفامپین (MDR)، کارایی این رژیم درمانی استاندارد را کاهش داده است (2-5) . همچنین از طرفی گسترش سویه های مقاوم به هر یک از این داروها بطور جداگانه(mono-drug resistance) نحوی درمان را پیچیده تر کرده است (9-6) . به طور کلی حدود 5/3% از موارد جدید سل و 18% از موارد درمان شده دارای سل مقاوم به ریفامپین/ چند دارو (MDR/RR-TB) هستند (7). از نقاط پرشیوع سل مقاوم به چند دارو به غیر از سه کشور هند، چین و روسیه می توان به آمریکای جنوبی، آمریکای لاتین، آفریقای جنوبی، خاورمیانه و بسیاری از مناطق آسیا اشاره نمود (10-8). از بین کشورهای هم مرز با ایران، کشورهای آذربایجان (با شیوع 13% MDR در بیماران بدون سابقه درمان و شیوع 39% MDR در بیماران با سابقه درمان)، ارمنستان (با شیوع 11% MDR در بیماران بدون سابقه درمان و شیوع 47% MDR در بیماران با سابقه درمان) و افغانستان (با شیوع 1/4% MDR در بیماران بدون سابقه و شیوع 16 % MDR در بیماران با سابقه درمان) شیوع قابل توجهی داشته اند (https://www.who.int/tb/country/data/profiles/en/). میزان مقاومت گسترده (Extensively drug-resistance (XDR)) به داروهای ضد سل تا انتهای سال 2017 از 127 کشور عضو سازمان بهداشت جهانی گزارش شده است. مطابق اطلاعات بدست آمده از این کشورها در سال 2017، 5/8% از موارد سل مقاوم به چند دارو، XDR بودند که نسبت به سال 2016 (2/6%) افزایش نشان می دهد (7). بنابراین کنترل موارد مقاوم بیماری بسیار حائز اهمیت می باشد. اخیرا جهت درمان موارد مقاوم به دارو، آنتی بیوتیک های جدید بداکویلین و دلامنید در بیماران مبتلا به سل مقاوم به دارو در سطح جهانی مورد استفاده قرار گرفته است. بداکوئیلین که قبلا تحت عنوان TMC207 و R207910 شناخته می شد، یک آنتی بیوتیک جدید متعلق به کلاس دیاریل کوئینولون ها با فعالیت اختصاصی علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است که در شرایط آزمایشگاهی فعالیت آن علیه مایکوباکتریوم های غیر سلی نیز نشان داده است (11). بداکوئیلین بواسطه ارزیابی های با توان بالا بر روی هزاران ترکیب با استفاده از آزمایشات سلولی مایکوباکتریوم اسمگماتیس کشف شده است (12). فعالیت ضد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس این دارو در شرایط آزمایشگاهی (in vitro) و موجود زنده (in vivo) نشان داده شده و سپس وارد ارزیابی های بالینی علیه سل حساس و مقاوم به چند دارو شد (14-11). بر پایه نتایج حاصل از آزمایشات بالینی فاز II، اخیرا بداکوئیلین تاییدیه برای درمان سل مقاوم به چند دارو تحت نام تجاری Sirturo را دریافت کرده است. با این حال، در کنار این مجوز یک هشدار بواسطه مرگ و میرهای ناخواسته¬ی گزارش شده، همراه است. سپس آزمایشات بالینی فاز III بر روی این دارو برای شروع در سال 2013 برنامه ریزی شد. بداکوئیلین همچنین در رژیم های ترکیبی به منظور کاهش طول درمان ارزیابی شده است (15).دلامنید که قبلا تحت عنوان OPC-67683 شناخته می شد، یکی از مشتقات نیترو دی هیدرو ایمیدوکسازول با فعالیت ضد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است که سنتز مایکولیک اسید را مهار می کند و مورد ارزیابی آزمایشات بالینی فاز III قرار گرفته است(16). فعالیت ضد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس حساس به دارو و مقاوم به داروی دلامنید در آزمایش های in vivo و in vitro نشان داده شده است (16). همچنین فعالیت اولیه باکتری کشی قابل مقایسه با ریفامپین دارد . اخیرا ایمنی و کارایی دلامنید در ارزیابی های بالینی برای سل مقاوم به چند دارو نشان داده شده است
با توجه به اهمیت کنترل و درمان سل علی الخصوص موارد مقاوم به دارو، در این مطالعه سیستماتیک و متاانالیز به بررسی اثر انتی بیوتیک های جدید (بداکوئیلین و دلامنید) در درمان سل مقاوم به دارو پرداخته می شود.

واژه‌های کلیدی: سل، بداکوئیلین، دلامنید

نوع مطالعه: مرور سیستماتیک و متاآنالیزیس | موضوع پروپزال: میکروب شناسی پزشکی
دریافت: 1400/2/18 | پذیرش: 1400/5/2 | انتشار: 1403/3/10

ارسال پیام به مجری اصلی

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

سامانه مدیریت اطلاعات تحقیقات، پژوهش و فناوری

دانشگاه علوم پزشکی ایلام

پایگاه های مرتبط

کلمات کلیدی

نظرسنجی