مرکز تحقیقات آسیبهای روانی و اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (3 مشاهده)
اگرچه امروزه ﭘﻴـﺸﺮﻓﺖ در ﻣﺮاﻗﺒـﺖ از ﻧـﻮزادان و ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﺘﻴﻼﺗﻮرﻫﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﺟﻬﺖ رﻓﻊ ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﺧـﺎص ﺗﻬﻮﻳـﻪای در نوزادان دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻼت ﺗﻨﻔﺴﻲ، سبب ﻛﺎﻫﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣـﺮگ و ﻣﻴـﺮ ﻧـﻮزادان شده است، اما مشکلات در زمینه تحریک شروع تنفس[1]،ﻣﻮﻧﻴﺘﻮرﻳﻨﮓ ﻧﺎﻛﺎﻓﻲ و ﻋﺪم ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ در ﺟﺪا ﻛﺮدن ﺑﻴﻤﺎر از وﻧﺘﻴﻼﺗﻮر
[2] به طور تدریجی و مداوم وجود دارد
(1). از سوی دیگر شواهد علمی حاکی از آن است که تهویه مکانیکی بدون خطر نبوده و می تواند باعث آسیب (دائمی) به ریه ها شود(2).ﻓﺮایﻨﺪ اﻧﺘﻘﺎل بیماران واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻬﻮیﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺑﻪ تنفسﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدی و ﺑﺪون ﮐﻤﮏ، ﺑﺮای اﮐﺜﺮ ﺑﯿﻤﺎران یﮏ ﻓﺮایﻨﺪ ﺳﺮیﻊ و ناخواسته است. اما برای یک نفر از هر 4 بیمار، ﺷﺮوع ﺗﻨﻔﺲ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدی یﮏ ﻓﺮایﻨﺪ ﻃﻮﻻﻧﯽﻣﺪت اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺪود ﻧﯿﻤﯽ از ﮐﻞ زﻣﺎن واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽدﻫﺪ (3). در زمینه ﺑﻬﺘﺮیﻦ روش و زﻣﺎن ﺟﺪاﺳﺎزی ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮیﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ و ﮐﻤﺘﺮیﻦ ﻋﻮارض را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﯿﻦ ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ اﺧﺘﻼفﻧﻈﺮ وﺟﻮد دارد. ﺟﺪاﺳﺎزی ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ، ﺳﺮیﻊ، ﺑﺪون ﻋﺎرﺿﻪ و ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎ ﮐﻮﺗﺎه ﮐﺮدن دوره ﺗﻬﻮیﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ، ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻮارض ﺗﻬﻮیﻪ، ﻫﺎیﭙﺮ و ﻫﯿﭙﻮ ونتیلاسیون ، ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺎر ﻗﻠﺒﯽ و ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻬﻮیﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ وﻧﺘﯿﻼﺳﯿﻮن، آﺗﻠﮑﺘﺎزی، ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ﺑﺎ اﮐﺴﯿﮋن، ﺑﺎر وﺗﺮوﻣﺎ و واﺑﺴﺘﮕﯽ رواﻧﯽ ﻓﺮد ﺑﻪ وﻧﺘﯿﻼﺗﻮر ﻣﯽﺷﻮد (4) ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺳﺮﻳﻊ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژی و ﻋﺪم ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ اﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺗﺠﺎرب ﻣﻮﺟﻮد ﺗﻜﻨﻴ ﻜـﻲو اﺳـﺘﻔﺎده وﺳـﻴﻊ از دﺳـﺘﮕﺎه ﻫـﺎیﺗﻬﻮﻳـﻪ ﻣﻜـﺎﻧﻴﻜﻲ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮ آن ﺷـﺪﻳﻢ ﺗـﺎ ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ای ﺑـﻴﻦ روش های تهویه با فشار مثبت، ساکشن با فشار منفی و بدون مدخله در جداسازی نوزادان از ونتیلاتور بستری در بیمارستان آیت الله طالقانی شهر ایلام انجام دهیم.
نوع مطالعه:
کارآزمایی بالینی |
موضوع پروپزال:
عمومی اطفال دریافت: 1399/4/4 | پذیرش: 1399/5/19 | انتشار: 1404/7/10
[DOCX 88 KB]
نوع فایل: فایل پیام پژوهش
(0 دریافت)
پادکست [MP4 8228 KB]
نوع فایل: تعهد از نوع رسانه
عنوان فایل: پادکست
سال تعهد: 0
منبع: چکیده:
(0 دریافت)