دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1398 1398 )
جلد 2 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MEDILAM.REC.1397.136
دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (2369 مشاهده)
زمینه: با توجه به مشابهت علایم بیماری سلیاک (CD) و سندرم روده تحریک پذیر(IBS)، هر دو در تشخیص افتراقی دیگری قرار می گیرند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک CD در بیماران IBS ایران با استفاده از روش های مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده است.
روش کار:
مطالعه کنون براساس گایدلاین PRISMA انجام شد. پایگاه داده های آنلاین بین المللی و ملی (Scopus، PubMed، Science Direct ، Cochrane ، Embase، Web of Science، Magiran ، Iranmedex، SID، Medlib ، IranDoc و هم چنین موتورجستجوی Google Scholar) به صورت سیستماتیک جستجو شدند. برای ارزیابی ناهمگنی مطالعات از آزمون کوکران و شاخص I2 استفاده شد. انالیز داده ها براساس مدل اثرات تصادفی انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از Comprehensive Meta-Analysis Software انجام شد. سطح معنا داری آزمون ها 0.05 P< در نظر گرفته شد.
نتایج: 11 مطالعه وارد متاآنالیز شدند. میانگین سنی بیماران مبتلا به IBS 33.14 (95% CI: 31.33-34.95) سال برآورد گردید. شیوع CD در بیماران 2367 بیمار IBS ایرانی 6.13% (95% CI: 4.11-6.05) براورد گردید. نسبت زن و مرد CD (OR= 1.69 (95%CI: 0.86-3.32, P=0.127)) بود. شیوع سرولوژیک Anti tTG-IgA (11 مطالعه با حجم 29.1 بیمار IBS) و AGA-IgG CD (4 مطالعه با 936 بیمار IBS) به ترتیب 5.35% (95% CI: 3.60-7.89) و 6.35% (95% CI: 2.05-18.03) برآورد گردید. شیوع علائم بالینی CD در میان بیماران IBS به صورت اسهال غالب(IBS-D) [47.78% (95% CI: 22.46-74.43)] ، یبوست غالب(IBS-C) [17.34% (95% CI: 9.17-30.35)] و الترنیتیو اسهال و یبوست (IBS-M) [27.84% (95% CI: 11.57-53.23)] بود. براساس طبقه بندی Marsh، شیوع استیج های 1، 2 و 3 سلیاک به ترتیب 30.89% (95% CI: 13.25-56.68)، 36.56% (95% CI: 21.74-54.45) و 52.82% (95% CI: 14.48-88.13) برآورد گردید.
نتیجه گیری: شیوع CD در بیماران IBS ایران بالا می باشد و نسبت به برآوردهای جهانی بالاتر می باشد. به نظر می رسد بررسی تمام بیماران IBS از نظر CD ضروری می باشد.
روش کار:
مطالعه کنون براساس گایدلاین PRISMA انجام شد. پایگاه داده های آنلاین بین المللی و ملی (Scopus، PubMed، Science Direct ، Cochrane ، Embase، Web of Science، Magiran ، Iranmedex، SID، Medlib ، IranDoc و هم چنین موتورجستجوی Google Scholar) به صورت سیستماتیک جستجو شدند. برای ارزیابی ناهمگنی مطالعات از آزمون کوکران و شاخص I2 استفاده شد. انالیز داده ها براساس مدل اثرات تصادفی انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از Comprehensive Meta-Analysis Software انجام شد. سطح معنا داری آزمون ها 0.05 P< در نظر گرفته شد.
نتایج: 11 مطالعه وارد متاآنالیز شدند. میانگین سنی بیماران مبتلا به IBS 33.14 (95% CI: 31.33-34.95) سال برآورد گردید. شیوع CD در بیماران 2367 بیمار IBS ایرانی 6.13% (95% CI: 4.11-6.05) براورد گردید. نسبت زن و مرد CD (OR= 1.69 (95%CI: 0.86-3.32, P=0.127)) بود. شیوع سرولوژیک Anti tTG-IgA (11 مطالعه با حجم 29.1 بیمار IBS) و AGA-IgG CD (4 مطالعه با 936 بیمار IBS) به ترتیب 5.35% (95% CI: 3.60-7.89) و 6.35% (95% CI: 2.05-18.03) برآورد گردید. شیوع علائم بالینی CD در میان بیماران IBS به صورت اسهال غالب(IBS-D) [47.78% (95% CI: 22.46-74.43)] ، یبوست غالب(IBS-C) [17.34% (95% CI: 9.17-30.35)] و الترنیتیو اسهال و یبوست (IBS-M) [27.84% (95% CI: 11.57-53.23)] بود. براساس طبقه بندی Marsh، شیوع استیج های 1، 2 و 3 سلیاک به ترتیب 30.89% (95% CI: 13.25-56.68)، 36.56% (95% CI: 21.74-54.45) و 52.82% (95% CI: 14.48-88.13) برآورد گردید.
نتیجه گیری: شیوع CD در بیماران IBS ایران بالا می باشد و نسبت به برآوردهای جهانی بالاتر می باشد. به نظر می رسد بررسی تمام بیماران IBS از نظر CD ضروری می باشد.
واژه‌های کلیدی: بیماری سلیاک، سندرم روده تحریک پذیر
نوع مطالعه: مقطعی (Cross sectional) |
موضوع پروپزال:
عمومي
دریافت: 1397/3/29 | پذیرش: 1397/10/30 | انتشار: 1398/3/10
دریافت: 1397/3/29 | پذیرش: 1397/10/30 | انتشار: 1398/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |